Tot die tijd was de ziekenhuissector bekend met de ‘hoofdbehandelaar’. Daar kwam de regiebehandelaar voor in de plaats. Niet te verwarren met de regiebehandelaar in de ggz, wiens rol gedetailleerd beschreven is in het Landelijk Kwaliteitsstatuut GGZ. Ook in tuchtrechtelijke uitspraken in andere sectoren heeft de regiebehandelaar zijn intrede gedaan, bijvoorbeeld in de ouderenzorg en de gehandicaptenzorg. Uit meerdere uitspraken blijkt dat de taken en verantwoordelijkheden van de regiebehandelaar en de overige betrokken zorgverleners niet of onvoldoende waren vastgelegd. Dat bracht aangeklaagde zorgverleners in verlegenheid als zij daarover werden bevraagd tijdens de zitting. En veelal leidde dit tot gegrondverklaring van de klacht.

Zorgaanbieder, niet individuele zorgverlener

Wiens taak is het om het regiebehandelaarschap te regelen? Volgens de Wet kwaliteit klachten en geschillen zorg draagt de zorgaanbieder zorg voor een zodanige toedeling van verantwoordelijkheden, bevoegdheden en afstemmings- en verantwoordingsplichten, dat een en ander redelijkerwijs moet leiden tot het verlenen van goede zorg. De ‘zorgaanbieder’ is het ziekenhuis, het verpleeghuis of de instelling voor gehandicaptenzorg, maar niet de individuele zorgverlener die in dienst of in opdracht van de zorgaanbieder werkt. Bestuurders kunnen gegronde tuchtklachten dus helpen voorkomen door het regiebehandelaarschap goed in te richten en vast te leggen. Hoe? Daar geven de tuchtcolleges een paar handvatten voor.

Verantwoordelijkheden

De regiebehandelaar moet de continuïteit en de samenhang van de zorgverlening bewaken en waar nodig de gezamenlijke behandeling aanpassen. Daarnaast moet de regiebehandelaar zorgen voor adequate informatie- uitwisseling en voldoende overleg tussen de betrokken zorgverleners. Ten slotte moet de regiebehandelaar zorgen voor één aanspreekpunt voor de patiënt en diens naasten zodat hun vragen tijdig beantwoord worden. De regiebehandelaar hoeft niet zelf als aanspreekpunt te fungeren.

Onduidelijkheden

Over andere aspecten heeft de tuchtrechter zich (nog) niet uitgelaten. Zo is niet duidelijk welke kwalificaties de regiebehandelaar moet hebben, of het regiebehandelaarschap overdraagbaar is naar een ander specialisme tijdens de behandeling en of de regiebehandelaar verantwoordelijk is voor het volledige dossier, zoals de hoofdbehandelaar was. Landelijke richtlijnen zijn er (nog) niet. Maar veel kan ook – en misschien beter – lokaal geregeld worden. Wacht daar niet te lang mee. Want artsen kunnen tuchtrechtelijk worden veroordeeld vanwege het tekortschieten als regiebehandelaar, ook als de taken en verantwoordelijkheden van die rol niet goed vastliggen. Dat wringt.