De minister wil de zogenoemde ex-postverevening en de macro-nacalculatie afbouwen zodat het voor zorgverzekeraars lonender is om kwalitatief betere zorg in te kopen tegen een scherpe prijs. Daar hoort echter een volgende stap bij: aan de verzekerden uitleggen waarom ze voortaan voor een behandeling naar een bepaald ziekenhuis of een kliniek moeten gaan. Tot dusver wilden de verzekeraars deze boodschap niet uitdragen. Huiverig als ze zijn om klanten te verliezen. De vraag is nu of de verzekeraars in hun najaarscampagne dit keer een andere toon aanslaan en zelfs vertellen dat een bezoek aan een niet-gecontracteerd ziekenhuis duurder kan worden.
‘Passantentarief’
Op het ogenblik staat in de natura-polissen dat voor een bezoek aan een ziekenhuis waarmee geen contract is afgesloten, een ‘passantentarief’ wordt betaald en dat de verzekerde doorgaans 80 procent van dat tarief vergoed krijgt. Een patiënt moet in zo’n geval 20 procent uit eigen zak betalen. Bij een operatieve ingreep kan de bijbetaling theoretisch oplopen tot honderden euro’s.
Praktijk
Tot zo ver de letter van de polis want in de praktijk maakt het niet uit of instelling en ver-zekeraar een contract hebben getekend; de zorgverzekeraars vergoeden gewoon 100 procent van de rekening. Daarmee ondergraven ze natuurlijk hun eigen contracteerbeleid, maar dat hebben ze tot nu toe voor lief genomen vanwege de te verwachten commotie. Maar nu wordt het menens. Het risicovereveningssyteem wordt veranderd en de zorgverzekeraars zullen een deel van het extra risico dat ze lopen, moeten doorvertalen naar hun verzekerden. Waar dat kan, zullen ze verzekerden naar betere en goedkopere aanbieders sturen.
Financiële druk
De financiële druk is extra hoog. Al was het maar omdat met het beleggen van vooraf betaalde premies geen extra resultaat te behalen is. Ze kunnen natuurlijk ook de ziektekostenpremies flink verhogen. Maar dan blijft het inkopen van zorg een toneelstukje voor de bühne.
Zowel de ziekenhuizen als de verzekeraars vinden zichzelf eigenlijk de zorgverlener. Aanmatigend is de manier waarop deze partijen zich deze rol aanmeten. Huisartsen, specialisten, fysiotherapeuten, verpleegkundigen zijn niet meer dan dure productie middelen. Marktwerking op premieniveau met enkele euro’s verschil, selektief contracteren, zorgconcentratie: bestuurders die zichzelf voor de gek houden en de publieke opinie sturen. En de politiek volgt natuurlijk slaafs. Als de mensen die naast de patient staan betrokken worden bij en beloond worden voor een toename in kosten-effectiviteit, zal de grootste slag worden gemaakt. Daar komen we jammer genoeg over een paar jaar pas achter als verzekeringen zonder schroom (en zonder werkelijk risico) hun bedrijfsreserves hebben aangespekt om zodoende nog minder risico’s te hebben…
Goedkope zorgverzekering afsluiten in het buitenland en daar de zorg afnemen is ook een optie.
Betere zorg? Waarom zouden verzekeraars dat doen? Ze hebben wel een geloofwaardig imago nodig om hun verzekerden te kunnen sturen. Maar werkelijke kwaliteit is onbekend dus waarom zou een zorgverzekeraar daar op willes sturen?
En meer concurrentie tussen de verzekeraars lijkt me ook wel aardig. Ik heb niet echt de indruk dat ze concurreren.
Wordt tijd dat de zorgverzekeraars deze taak op zich nemen want dat is de enige manier om betere en goedkopere zorg te krijgen. Meer concurrentie tussen zorginstellingen. Focus moet hierbij liggen op verbetering vd doorstroming van zorgpaden en zorgketens. Hoe sneller de doorstroming hoe minder capaciteitsbeslag en hoe lager de kosten per capita. Kosten in totaal hoeven dan niet mee te stijgen met toename in volume behandelingen.