Woorden van deze strekking sprak Hans van der Schoot, oud-gynaecoloog en voorzitter van de vereniging van 26 Samenwerkende Topklinische opleidings (STZ)-Ziekenhuizen.
Betere kwaliteit
Hij deed dat op 26 juni bij de opening van het congres over regionale samenwerking tussen ziekenhuizen. Van der Schoot voegde een tweede inhoudelijk argument toe. Ziekenhuizen die een grotere serie interventies van dezelfde soort doen, leveren een betere kwaliteit van zorg in termen van hogere overleving en minder calamiteiten tijdens en kort na de ingreep.
Hoge kosten
Dit houdt in dat een ziekenhuis niet meer alle ingrepen kan aanbieden en taken moet verdelen met collega’s in de regio. Zijn derde en laatste argument betrof de hoge kosten van de apparatuur bijvoorbeeld voor het maken van een CT-scan. Veel van die apparaten worden weinig gebruikt. Ziekenhuizen zouden gezamenlijk apparatuur moeten gebruiken.
Tijdens het congres onderstreepten tal van sprekers de drie argumenten van Van der Schoot. De vraag hoe deze samenwerking is op te starten? kreeg beantwoording in tal van parallelsessies. Drie antwoorden sprongen eruit.
Spoedverlossingen
De samenwerking tussen de Drentse ziekenhuizen kreeg een boost toen drie (!) kinderartsen gezamenlijk weigerden nog langer diensten te draaien. Dit leidde tot een probleem bij spoedverlossingen buiten kantooruren, waarbij altijd een kinderarts betrokken moet zijn. Mijn verwachting is dat het optreden van incidenten in de komende jaren vaker de vonk gaat geven om samenwerking op te starten. Er is dan sprake van de metafoor van een druppel die de emmer doet overlopen.
Financieel incident
Samenwerking kan ook starten vanwege een financieel incident. Zo ging de Ommelandengroep in Scheemda ooit samenwerken met het UMC Groningen vanwege een dreigend faillissement. Hetzelfde gold voor het Admiraal de Ruiter ziekenhuis te Goes en het Erasmus MC. Deze samenwerkingsvariant kreeg tijdens het congres de naam Empowered by UMC. Ondergetekende sprak samen met Ernst Kuipers, bestuursvoorzitter Erasmus MC, de verwachting uit dat over enkele jaren deze variant vaker gaat voorkomen.
Belgische variant
Een derde manier om samenwerking op te starten is de Belgische variant. Die werd tijdens het congres in de wandelgangen ingebracht door een topman van de Vlaamse ziekenhuizen. De Belgische regering eist dat elk ziekenhuis zich aansluit bij een regionaal netwerk. Strategische beslissingen zoals sluiting van een SEH of plannen voor (ver)nieuwbouw moeten bovendien eerst worden voorgelegd aan collega’s en aan regionale spelers zoals patiëntenorganisaties, ziekenfondsen en gemeenten. Instemming van hen is niet nodig, wel raadpleging vooraf.
Drie inhoudelijke argumenten voor samenwerking en drie manieren om deze op te starten: deze pikte ik persoonlijk op tijdens het congres waar veel meer aan de orde kwam. Ik geef ze graag door via deze blog.
