De laatste jaren is er constant discussie over kwaliteit in de zorg. We staan met ons zorgstelsel in de top van allerlei lijstjes, maar Nederland zou Nederland niet zijn als we niet nog beter zouden willen. Dat is een goed streven, maar een nieuwe manier van denken is hier wel voor nodig. Vroeger kon de kwaliteit van zorg op peil gehouden worden door de vele voorhanden zijnde zorgprofessionals, nu is dat juist het punt van schaarste.

Tekort aan arbeidskrachten

Nederland heeft een tekort aan arbeidskrachten. En dat tekort loopt de komende jaren alleen maar op. Ik vertel u niets nieuws volgens mij. En daardoor dreigen er potentiële problemen. Te weinig handen aan het bed in de ouderenzorg of te weinig huisartsen in krimpgebieden, om er maar twee te noemen.

Extra handen aan het bed

Kijk maar naar de 2,1 miljard euro die door het kabinet toegezegd werd in antwoord op het manifest ‘Scherp op ouderenzorg’ van Hugo Borst en Carin Gaemers. De geoormerkte gelden bleven tijden op de plank liggen omdat het gebruikt diende te worden voor extra handen aan het bed. En die extra handen zijn er nu juist niet. Was de omschrijving geweest ‘verhogen van de kwaliteit van ouderenzorg’ dan had het geld ook op een innovatiever manier gebruikt kunnen worden. Of zoals Ab Klink het in Zorgvisie tech magazine omschrijft: ‘Als je de instroom in het verpleeghuis beperkt door ouderen te helpen om langer thuis te wonen, door preventieve maatregelen te nemen, door technologische innovatie, krijg je ook een betere ratio van personeel op bewoners. Dat daar de politieke druk niet op zit, is onbegrijpelijk.’ Ik ben het van harte met hem eens.