De invoering van DOT blijkt voor problemen te zorgen. In plaats van 30.000 diagnose-behandelingcombinaties zijn er sinds dit jaar 4400 zogeheten DOT-zorgproducten. Zij vormen de basis van een nieuw declaratiesysteem.
Prijsonderhandelingen
Declaraties uit 2011 worden uiteraard nog verwerkt, maar de behandelingen moeten sinds 1 januari in DOT. Op financiële afdelingen heerst verwarring, want goed registreren is een kunst en menig zorgproduct blijkt uit te vallen. Lees: is niet declarabel. Helpdesks van NZa en Dbc-onderhoud worden overspoeld met vragen. De conclusie is dat nog geen enkel ziekenhuis zijn patiënten een rekening in DOT heeft kunnen sturen. Dit heeft ook gevolgen voor de prijsonderhandelingen die nu gaande zijn tussen ziekenhuizen en zorgverzekeraars. Het merendeel van de ziekenhuizen is daar nog niet uit. En geen contract betekent geen geld. Dus ook geen voorschot. Het gevolg kan zijn dat ziekenhuizen passantentarieven gaan hanteren. Dit zijn maximumtarieven die ziekenhuizen krijgen voor bepaalde behandelingen. Deze prijzen liggen hoger dan de prijs die ziekenhuizen in inkoopcontracten hebben bedongen. Als het aandeel passantentarieven stijgt, nemen ook de zorgkosten sterk toe en is het budgetplafond sneller bereikt. Daar hadden ziekenhuizen, zorgverzekeraars en het ministerie van VWS nu net een hoofdlijnenakkoord over gesloten.
Wachtlijsten
Minder patiënten behandelen is een oplossing, maar dan ontstaan extra lange wachtlijsten. Zorgverzekeraars zetten de ziekenhuizen nu het mes op de keel. Voor 1 april moeten de contracten er immers liggen. Ziekenhuizen wachten liever wat langer om de beste deal te kunnen sluiten. De vraag is: hoe hard spelen de partijen het spel? Gaan de ziekenhuizen nat of binden de zorgverzekeraars in? Toen verzekeraars de vergoeding voor de tandarts dreigden te korten, kregen zij de schuld. VGZ en CZ lieten hun maximumtarieven al vallen. Dit is slechts kinderspel vergeleken bij de ziekenhuisrekeningen die straks bij patiënten op de mat vallen. Durven de verzekeraars voet bij stuk te houden? De publieke opinie weegt voor zorgverzekeraars altijd zwaar.
Tja, wat is ingewikkeld?
De NZa stelde toen dat bij de beoordeling van modelpolissen ze de stelregel hanteert dat elke vergoeding acceptabel is, mits voor de verzekerden transparant is welke vergoeding de verzekeraar hanteert als de verzekerde naar een niet-gecontracteerde zorgaanbieder gaat (NZa, 2007: Visiedocument: richting geven aan keuzes.)
De kamer verwierp in 2009 (Herziening zorgstelsel, 29689(282).) het standpunt vd NZa.
In mei 2011 heeft de NZa zonder motivatie haar standpunt uit 2007 veranderd en in een beleidsregel als norm geformuleerd dat de vergoeding van niet-gecontracteerde zorg geen belemmering mag vormen voor het inroepen van niet-gecontracteerde zorg (NZa, TH/BR-001: Toezichtkader zorgplicht zorgverzekeraars.2011).
Dit betekent dat de vergoeding vrijwel volledig moet zijn en selectief contracteren zinloos is.
Het wordt er alleen maar bonter op: de NZa stelt in haar lustrumpublicatie(oktober 2011) dat het de verzekeraar vrij staat de vergoeding van niet-gecontracteerdezorg te bepalen, zonder daarbij de beperking te vermelden dat volgens de NZa-beleidsregel de vergoeding geen belemmering zou mogen vormen voor het inroepen van niet-gecontracteerde zorg (NZa, Het verschil maken: stand van de zorgmarkten 2011).
In “Marktscan zorgverzekeringsmarkt” (NZa 2011)constateert de NZa dat bij selectief contracteren de zorgverzekeraars veelal vijfenzeventig tot tachtig procent van de kosten van niet gecontracteerde zorg vergoeden .
De onvolledige vergoeding is waarschijnlijk in strijd is met de NZa-beleidsregel TH/BR-001:Toezichtkader zorgplicht zorgverzekeraars, 2011); trad de NZa hier niet tegen op? Nee!
Als je nu als verzekerde naar de rechter zou stappen omdat twintig tot vijfentwintig procent bijbetaling bij een kostbare medische behandeling belemmerend is voor het inroepen van zorg bij een niet-gecontracteerde zorgaanbieder lijkt het mij waarschijnlijk dat de rechter meer juridische waarde zal hechten aan de NZa-beleidsregel dan aan de NZa-lustrumpublicatie.
Kabinet kwijlt waarschijnlijk te vroeg over selectief contracteren door zorgverzekeraars en anderzijds impliceert het meest recente officiële kabinetsstandpunt over niet-gecontracteerdezorg (Tweede Kamer, 2009) dat niet-gecontracteerde zorg vrijwel volledig vergoed moet worden. Niet consistent standpunt dus over selectief contracteren en een NZa-beleidsregel die selectief contracteren volstrekt zinloos maakt.
@ Harold. Wacht even, bent u bereid om ipv de huidige 5000 euro per gezinslid, 8000 euro premie per gezinslid te betalen? Dan mag u zich gelukkig prijzen met uw rijkdom, maa dan hoop ik dat u voldoende inlevingvermogen hebt om te begrijpen dat anderen dat niet willen/kunnen.
Zowel de omzetting van Dbc naar DOT als de touwtrekkerij tussen ziekenhuizen en zorgverzekeringen vergen buitensporig veel administratieve rompslomp en vergaderingen. De tijd die er aan besteed wordt kost handen vol geld. Buitenproportionele bezuinigingen op de werkvloer moeten dit weer compenseren.
Wacht even, sinds wanneer heb ik mijn zorgverzekeraar de opdracht gegeven om namens mij te gaan onderhandelen. Laten we even HEEEEL erg helder zijn. De zorgverzekeraar heeft een contract met mij om mijn zorg te betalen als ik die nodig heb. Bij deze verbied ik om mijn verzekeraar deze onderhandelingen te voeren en geef opdracht om de rekeningen van de ziekenhuizen gewoon te voldoen. Of ze nu in DBC of DOT staat. Is dat helder meneer de verzekeraar?
PS voor de (ver)zorg(ers): van jullie verwacht ik ook het een en ander, maar daarover een volgende keer 🙂 OK?
Er staat voor de zieken huizen meer op het spel dan voor de zorgverzekeraars. De zorgverzekeraars hebben nog 9 maanden om hun klantervaring weer te verbeteren en weten dat ze voor de mensen met de echt hoge rekeningen veelal onvoldoende worden gecompenseerd. Dus als die ontevreden zijn en gaan lopen dan is dat winst voor de zorgverzekeraar. Niet elke zorgverzekeraar zal bereid zijn dit zijn klanten aan te doen, maar van bijvoorbeeld Achmea verwacht ik een behoorlijk scherp spel.