Werknemers hebben sinds 2015 recht op de zogeheten transitievergoeding als de werkgever na twee jaar arbeidsongeschiktheid het dienstverband opzegt. Omdat veel werkgevers dit niet redelijk vinden – zij hebben immers al twee jaar het loon (gedeeltelijk) doorbetaald – gaan velen niet over tot opzegging, staken de loonbetaling en houden het dienstverband slapend.

Nieuwe wettelijke regeling

Omdat de regering het doorbetalen van het loon gedurende die twee jaar ziekte én het betalen van de transitievergoeding ook te veel van het goede vond, is per wet van 11 juli 2018 een nieuwe regeling in het leven geroepen. De wet bepaalt dat het Werkloosheidsfonds van het UWV in 2020, met terugwerkende kracht tot 2015, aan werkgevers in dit soort situaties, binnen bepaalde voorwaarden, de transitievergoeding vergoedt. Toch zijn er nog werkgevers die het dienstverband slapende houden.

Gerechtelijke procedures

Vóór die wetswijziging hebben werknemers met slapende dienstverbanden tevergeefs getracht om via een gerechtelijke procedure hun werkgever te dwingen het dienstverband te beëindigen en de transitievergoeding toch te betalen. Ná die wetswijziging waren hierover nog geen zaken gepubliceerd. Tot begin januari 2019.

Oordeel Scheidsgerecht

Het Scheidsgerecht heeft op 27 december 2018 geoordeeld dat het niet opzeggen van het dienstverband met een ernstig zieke specialist, om daarmee de betaling van de transitievergoeding te ontlopen, in strijd is met het goed werkgeverschap. Het ziekenhuis heeft volgens het Scheidsgerecht geen goede redenen om de overeenkomst niet op te zeggen nu het UWV de transitievergoeding aan het ziekenhuis gaat vergoeden. Dat de specialist waarschijnlijk (zo erkennen beide partijen) niet meer lang te leven heeft en de vergoeding (grotendeels) naar de erven zal gaan, is volgens het Scheidsgerecht niet relevant.

Goed werkgeverschap

Op zichzelf, menselijk gezien, een begrijpelijke beslissing, maar juridisch aanvechtbaar. Het Scheidsgerecht rekt het begrip ‘goed werkgeverschap’ wel heel erg op, waardoor in feite de erven een hoge beëindigingsvergoeding in de schoot geworpen krijgen. Een beëindigingsvergoeding die de wetgever indertijd niet voor niets als ‘transitievergoeding’ heeft bestempeld, te weten een vergoeding om de werknemer in staat te stellen een periode van werkloosheid te overbruggen.

Slapende dienstverbanden

Uit de uitspraak blijkt dat het Scheidsgerecht veel waarde hecht aan de gedachte van de wetgever/minister dat met de nieuwe wettelijke regeling de slapende dienstverbanden tot het verleden gaan behoren. Dat zou mijns inziens niet zo’n gewicht mogen hebben omdat die gedachte slechts een bijkomstigheid was en de nieuwe wettelijke regeling met name in het leven is geroepen omdat men het onredelijk vond dat een werkgever niet alleen gedurende twee jaar het loon van de zieke werknemer moest doorbetalen, maar vervolgens ook nog een transitievergoeding moest overmaken.
Het wachten is nu op de eerste uitspraken van ‘gewone’ rechters.

Door: Hans van Mens, arbeidsrechtadvocaat/partner bij AKD advocaten, notarissen en fiscalisten.