‘Roken is dodelijk’, ‘Geen 18, geen alcohol’, ‘Loop geen onnodig risico, lees de financiële bijsluiter’. Het zijn maar enkele van de waarschuwingen die mensen elke dag op zich af krijgen, wanneer ze op het punt staan een risicovol product te kopen. Waarom dan niet bij het afsluiten van een zorgverzekering? Met de mogelijke verandering van artikel 13 in de Zorgverzekeringswet lopen patiënten het risico op hoge aanvullende kosten of zelfs slechtere zorg. Gaat de wetswijziging door en willen we de patiënt beschermen, dan moet voor zorgverzekeringspolissen een bijsluiter verplicht worden, zoals de Financiële Bijsluiter die we kennen voor complexe financiële producten.

Vrije artsenkeuze

Zorgverzekeraars bieden steeds vaker goedkope(re) zorgverzekeringen aan, waaraan voorwaarden verbonden zijn zoals een hoger eigen risico en/of een beperktere keuzevrijheid. Terwijl dit voor veel patiënten helemaal niet duidelijk is. Eerder heb ik in de media verteld over mevrouw A die hiervan de desastreuze gevolgen ondervond.
Afgelopen zomer stemde de Tweede Kamer in met de aanpassingen van de Zorgverzekeringswet. Populair gezegd, het inperken van de vrije artsenkeuze. Mede onder druk van de LHV, valt de eerstelijnszorg nu buiten de werking van artikel 13 van de Zorgverzekeringswet. Een belangrijke aanpassing van het wetsvoorstel, omdat daarmee de toegankelijkheid van eerstelijnszorgverleners in de buurt van patiënten wordt gegarandeerd.

Openheid over zorginkoopcriteria

Toch heeft deze aanpassing mijn zorgen niet weggenomen. Ik blijf me zorgen maken om de effecten op de toegankelijkheid en kwaliteit van de zorg. Huisartsen moeten onbelemmerd kunnen blijven doorverwijzen naar andere zorgverleners. Bovendien moeten zorgverzekeraars verplicht openheid geven over hun inkoopcriteria. Tot op heden zijn ze onvoldoende in staat om kwaliteit te beoordelen en op basis hiervan in te kopen.

Komende week behandelt de Eerste Kamer de vrije artsenkeuze. De kans is reëel dat wordt ingestemd met inperking ervan. Hoewel ik het hier hartgrondig mee oneens ben, kan dit volgens mij maar één ding betekenen. Namelijk dat de Eerste Kamer tegelijkertijd zorgverzekeringspolissen toe laat voegen aan de lijst met complexe financiële producten en een bijsluiter verplicht stelt. Ter bescherming van de patiënt. Want patiënten realiseren zich vaak niet dat de verzekering die ze aanschaffen grote gevolgen kan hebben voor de zorg die ze later misschien nodig hebben. En het lukt verzekeraars simpelweg onvoldoende om patiënten uit te leggen welke zorg verzekerd is en welke niet en waar de zorg is ingekocht.

Paulus Lips is LHV-bestuurslid en huisarts in Amsterdam