Bannenberg stelt dat “dit verschil in ongunstige situaties jaarlijks 23 procent bedraagt”. wat dan ook inzichtelijk zou moeten worden gemaakt is het percentage van “gunstige situaties”, waar zorginstellingen scherpe huurcontracten hebben uitonderhandeld en voordelig uitkomen met de NHC.

Wat doen we voor instellingen waar we geen marktwerking willen toestaan, zoals de instellingen voor verstandelijk beperkten. Hiervoor zou een mate van bouwregime ingesteld moeten worden, met de daarbij behorende garantstelling van de overheid zodat er goedkoper geleend kan worden.

Hoe lang al onderkennen we het boekwaardeprobleem in de zorg? In 2002 heeft Arcares met “De Steen der Wijzen” een oplossingsrichting aangegeven. En feitelijk is er sindsdien aan de omstandigheden weinig veranderd. Zorginstellingen kunnen dit probleem niet oplossen zonder dat het ‘level playing field’ dat we allemaal zo graag willen, verloren gaat. Zonder faillissementen of scheve exploitaties. Als de staat dat niet wil, zal de staat ook met een oplossing moeten komen.

Hiervoor is dan inderdaad wel eigen vermogen nodig. Zorginstellingen hebben doorgaans een zeer beperkt eigen vermogen, ivm de wijze van financieren tientallen jaren lang. Op den duur is het plan uiteraard mogelijk en eveneens aan te raden. Dit is eveneens het idee bij marktwerking. Meer vrijheid, mogelijkheden en eigen risico’s. Hierdoor is een hoger (10-15%) eigen vermorgen noodzakelijk voor een gezonde bedrijfsvoering.

het zou beter zijn dat alle zorginstellingen hub eigenvermogen gebruikte om alle kosten te financieren eb af te lossen waardoor hun vermogen weer aan groeit of de overwaarde van hun gebouwen daarvoor gebruiken ook voor uitbreiding verlichting van de zorginstellingen.dat elke zorginstelling zich ontkoppeld van de overheid wat makkelijk kan