Hebben de Zorgsector en de Minister niet ook zicht op de overal toenemende verminderde belastbaarheid van de laatste generaties op de arbeidsmarkt instromende jongelingen? Is het oplopen van depresssie, verwardheid, suicideneiging, autisme, maar ook in andere sectoren deze burnout bij jongeren niet van een veel algemener oorzakencomplex afhankelijk dan dat , in dit geval bij jonge artsen, de “werkomgeving”niet goed meer zou zijn georganiseerd. Bij Defensie is er ook enorme uitval bij de jongere gardes en kijk eens hoe de GGZ met de nu jongste jeugd tegen de grenzen oploopt. Zelfs in de sport gaat het niet zo goed met de jeugd. Bij de jonge artsen speelt nog een ander probleem: bij het veelal wegvallen van gedegen opleiding in de basisvakken ( Anatomie, fysiologie, biomechanica(!) en biochemie en de samenhang hiervan in de Gezondheidsleer komen ze in de Anglo-Amerikaanse , vooral industry driven en oplossingsgerichte en vooral rond statistiek gevulde Ziekteleer in de ziekenhuizen snel in de problemen.Regelgeving, niet te hanteren richtlijnen en registratiedwang doen de rest. Er is dus elders of eerder in de groeifase een groot preventiedeficit, waarbij de sterk achterlopende lichamelijke ontwikkeling ( houding, kracht, soepelheid, draagkracht etc.) tot veel gevolgen voor later functioneren leidt. Het is lastig voor jonge mensen oorzaken bij zichzelf of in de opvoeding op te gaan voeren ( of te accepteren). De sedentaire leefstijl en het snel oplopen van technologietoepassingen ( bv beeldschermen en digitalisatie) in het kinderleven hebben grote gevolgen voor de gezondheid. De NVK, AJN en de NOV hebben een door meerdere artsengroepen en ook Houding Netwerk Nederland opgestelde Factsheet en een Standpunt over deze leefstijl gepubliceerd op hun websites.