Bij het overleg rond het Integraal Zorgakkoord (IZA) ligt aanpassing van artikel 13 van de zorgverzekeringswet (Zvw), de vrije keuze voor een behandelaar voor de cliënt, op tafel. Zorgverzekeraars zouden zo meer grip willen krijgen op zorgaanbieders, maar Hans Buijing van brancheorganisatie Zorgthuisnl vreest voor een veel sterkere onderhandelingspositie bij de verzekeraars.
Schrappen of aanpassen van artikel 13
Eindelijk een helder verhaal waarom de zogeheten combinatiepolissen juist voor GGZ en wijkzorg de vrije keuze hebben afgeschaft. “Ongecontracteerde aanbieders zouden vooral actief zijn in wijken waar zorg geleverd wordt aan cliënten die een complexere problematiek (…) kennen. De zwaardere zorgvraag zou niet passen in de inkoop van de zorgverzekeraars.”
Het zou mooi zijn als daadwerkelijk op kwaliteit zou worden ingekocht. In de echte wereld gebeurd dat nooit. Er wordt wel veel over kwaliteit gesproken maar uiteindelijk is het altijd de prijs die bepaald. Dit geld voor de dorg en alle vormen van dienstverlening. De zorgverzekeraars noemen het wel als onderdeel en hebben de mond er van vol, maar ook die aanbieders die wel een inkoop gesprek hebben ( de minderheid) merken na de holle retoriek vooral de discussie op prijs (en afslagen die dan wel weer op kwaliteit en vooral de black box van doelmatigheid zijn gebaseerd). Voor inkopen op kwaliteit is een ander stelsel nodig!
Bij inkoop op zorg ( en eigenlijk alles wat op dienstverlening lijkt) wordt vaak gesproken over inkoop op kwaliteit maar gaat het uiteindelijk altijd over prijs. Het zou mooi dijn als daadwerkelijk op kwaliteit wordt ingekocht en men bereid zou zijn daar de prijs voor te betalen. Bij de zorgverzekeraars is het in ieder geval holle retoriek. De meeste zorgaanbieders hebben niet eens een inkoopgesprek. Ze krijgen via een portal een aanbod ( met vaak hele lage tarieven, vraag eens na en zie wat de zorg waard is in de ogen van zorgverzekeraars) of ze krijgen een weigering op een contractverzoek. Ook aks ze bijvoorbeeld hoog scoren op ZorgkaartNL. Of anderzins positief beoordeeld zijn ( door bijv. de IGJ). Voor inkopen op kwaliteit is een ander stelsel nodig!
Zonder behoorlijk kwaliteitsassessment geen afschaffing van art. 13. Op zich hoeft inkoopmacht niet verkeerd te zijn, maar zonder zo’n assessment wordt het alleen maar inkopen op prijs, met navenante gevolgen voor de kwaliteit. En een goed kwaliteitsassessment is beschikbaar, zie https://gezondezorg.org/kwaliteitsassessment, dus de politiek en de patiëntenorganisaties zouden hier een hard punt van moeten maken.