Als bestuurder van Warande en docent en onderzoeker aan het Erasmus School of Health Policy & Management, buigt ook Harry Finkenflüger zich over de zorgbureaucratie. "Zolang verzekeraars op deze manier denken uitvoering te moeten geven aan alle regelingen, komt er van houdbare zorg niets van terecht."

Juist nu de zorg steeds meer onder druk komt te staan, is inzet op een kansrijke start van levensbelang, schrijven Sanne van Eerden en Tessa Roseboom. “Hoe eerder we als samenleving investeren, hoe meer het ons oplevert.” Wat is hiervoor nodig?

Het plan voor verplichte registratie van cliëntprofielen voor 550.000 cliënten in de wijkverpleging per 2025 is geen experiment. Het is de invoering van iets wat niet volwassen is en grootschalige gevolgen zal hebben. Nicole Koster, gezondheidswetenschapper bij de Universiteit Twente, geeft drie tegenargumenten.

In sommige wijken leven mensen gemiddeld zes jaar korter en verkeren zij tot vijftien jaar minder in goede gezondheid. Samen kunnen we de gezondheidsverschillen aanpakken, is het advies van Pharos. Alleen dan creëren we een gezonde en gelijke toekomst voor iedereen.

Eind vorig jaar presenteerde de Raad voor Volksgezondheid & Samenleving het advies ‘Is dit wel verantwoord?’. Dit vond zijn weerklank in de zorgpraktijk, beleid én politiek: iedereen staat achter het doel om de verantwoordingpraktijk te verbeteren en meer te laten stoelen op vertrouwen. En toch lijkt het soms wel alsof niemand de bureaucratie in de zorg écht wil terugdringen. Deze week het woord aan Marcel Levi: hoe kan het dat de regeldruk nog steeds zo hoog is?

Een nieuw kabinet kan zijn voordeel doen met een Integraal Sociaal Akkoord (ISA), dat de kwaliteit, toegankelijkheid en betaalbaarheid van het sociaal domein veilig stelt, zeggen Godfried Bogaerts en Erik Dannenberg, beide raadslid van de Raad voor Volksgezondheid & Samenleving (RVS).

Regionale zorginkoop en samenwerking zorgt voor wederzijds vertrouwen, aldus Ton van Houten. Als bestuurder van Zorg en Zekerheid pleit hij voor meerjarencontracten en -afspraken als middel voor toekomstbestendige zorg.

Sinds 2016 zijn de zorgverzekeraars zich steeds meer en meer gaan bemoeien met de indicatiestelling rondom revalidatiezorg, specifiek pijnrevalidatie. Zorgverzekeraars verloren de rechtszaken die hierover zijn gevoerd. Nu ligt er een stuk op tafel waarin staat dat er te allen tijde uitgebreide eerstelijnszorg plaatsgevonden moet hebben als patiënten in aanmerking willen kunnen komen voor medisch-specialistische revalidatiezorg. Dit is volgens revalidatiearts Victor Voerman om meerdere redenen een belachelijke eis.

Het demissionaire kabinet kwam onlangs met een ‘Nationale strategie voor implementatie van het VN-verdrag Handicap’. Jac de Bruijn schetst waar dit aansluit bij het VN-verdrag en tegelijk wat dit voor de toekomst van de gehandicaptenzorg betekent.