Budgetpolissen worden nu al aangeboden door de zorgverzekeraars…

Heer of mevrouw DGo,
Het is juist expliciet wel de rol van de verzekeraar om te oordelen over kwaliteit en doelmatigheid van zorgaanbieders. Op het gebied van kwaliteit zal daarbij als norm worden gehanteerd de door de diverse beroepsgroepen zelf vastgestelde kwaliteitsnormen. Dus verzekeraars gaan niet op de stoel van de arts zitten, maar wel zorgen dat artsen zich aan hun eigen normen gaan houden.
Om misverstanden te voorkomen; ik werk bij Achmea maar mijn reactie is op persoonlijke titel.

Precies heer Harko Bols, dat evident duidelijk niet voldoen aan kwaliteits- en doelmatigheidseisen is niet een zorgverzekeraar gegeven om daarover te oordelen.
Dat begrijpt Chris Oomen. Daarnaast heeft hij ook in zijn regio ziekenhuisbestuurders die hem goed uit kunnen leggen hoe de vork in de steel zit.

excuus voor de typefout, DWS is natuurlijk DSW

Tjonge wat weer een klaagzang van meneer Oomen. Kan me toch niet aan de indruk onttrekken dat hij vooral voor eigen (lees: DSW) parochie predikt. Ik ben zeker geen voorstander van een oligopolie in de zorgverzekeringswereld, maar er is een verschil tussen landelijk een groot marktaandeel hebben en feitelijke onderhandelmacht. DWS is weliswaar landelijk een kleine verzekeraar, maar lokaal wel bijna een monopolist. En daar is dus ook sprake van ongelijkheid in machtsverhoudingen. Overigens geloof ik helemaal niet in powerplay tussen verzekeraars en zorgaanbieders; zeker niet in de ziekenhuis deelmarkt. Er zijn immers ‘slechts’ 90 ziekenhuizen in dit land. In de grote steden is er sprake van concurrentie tussen zorgaanbieders, maar in de periferie heeft juist een ziekenhuis veel macht: de verzekeraar heeft zorgplicht, er is sprake van wettelijke voorschriften mbt bereikbaarheid van zorg (reistijden) en dus kan je als verzekeraar niet anders dan een perifeer ziekenhuis dat niet doelmatig en of kwalititatief goed is contracteren; anders voldoe je niet aan de eisen.
Ik denk dat de budgetpolis een stap in de goede richting is. Het is toch waanzin dat een verzekeraar vanuit de door haar klanten betaalde premie zorg moet vergoeden waarvan evident is dat het niet aan de kwaliteits- en doelmatigheidseisen voldoet?

Oomen ziet spoken. Artikel 13 verhindert juist selectieve zorginkoop en die is nodig om zorg kwalitatief beter, toegankelijker en betaalbaarder te houden. Schippers zit op het juiste spoor.

Zorg wordt maffia!

Ik ben het eens met hetgeen in bovenstaand artikel beschreven wordt.
Zeker als het gaat om de beperkte keuze van zorgaanbieders en alle gevolgen van fusies. De praktijk wijst toch duidelijk uit, dat kleine zorgaanbieders op heel veel gebieden betere kwaliteit leveren, dan de groten. En ook beter controleerbaar. En daar zit dan de kracht van die grote jongens: op management-niveau met een gesmeerde babbel bij de zorgverzekeraars aan tafel, terwijl ze niet eens weten hoe er op de werkvloer daadwerkelijk gewerkt wordt.
Dat zorgverzekeraars in alle redelijkheid eisen stellen aan zorgaanbieders vind ik prima. En laat dan ook iedere leverancier, die aan die eisen voldoet, de zorg leveren.

Ooit was er sprake van een zorgdriehoek: zorggebruikers, zorgaanbieders en verzekeraars. Zo’n beeld suggereert een prettig soort gelijkwaardigheid van drie partners die samen gaan voor de kwaliteit en toegankelijkheid en betaalbaarheid van de zorg. Zorggebruikers/patiënten in hun relatie met zorgverleners staan volledig buiten spel, nu Schippers wéér meer macht toedeelt aan verzekeraars. Het wachten is nu op een initiatief van haar kant waarmee ze verzekeraars verplicht om Patient Reported Outcome tot leidraad maakt van hun zorginkoop. Dat zou de alsmaar groeiende scheefheid in die driehoek althans enigszins herstellen!

De budgetpolis zal in eerste instantie vooral verzekerden trekken die hun eigen gezondheid als goed beoordelen en die de verwachting hebben dat ze geen (ziekenhuis-)zorg nodig zullen hebben. Deze ‘autoselectie’ van voor verzekeraars gunstige risico’s zal er voor zorgen dat de schadelast voor deze verzekering laag uitvalt, en daardoor kan het tarief nog verder omlaag. De slechte risico’s blijven aangewezen op de restitutiepolis. Om deze beweging tegen te gaan zou in het vereveningsmodel voor de zorgverzekering de budgetpolis standaard een duidelijk lagere vergoeding moeten krijgen.

het probleem is dat het huidige kabinet er alleen in geïnteresseerd de zorg ‘betaalbaar’ te houden voor de belastingbetaler, die (nog) geen zorg nodig heeft en zich niet bewust is van de eigenlijke kosten van zorg als die onverhoopt toch nodig is.
daarbij zal de centralisatie die inderdaad onvermijdelijk het resultaat zal zijn van deze ontwikkeling, voor veel zorgafhankelijken aanzienlijke kostenverhogingen met zich meebrengen en de zorg mede daardoor vrijwel ontoegankelijk maken. een gevolg hiervan kan zijn, dat veel meer zorgafhankelijken hun thuissituatie zullen (willen) verruilen voor een plaats in een zorginstelling. maar die komen er steeds minder, is de bedoeling van het kabinetsbeleid.

Oomen heeft gelijk met zijn opmerkingen over macht en race naar de bodemprijs van de grote vier ; maar toch heb ik ook een contract met zijn DSW dit jaar moeten weigeren omdat de de NZA tarieven voor 2014 (voor curatieve GGZ) niet willen betalen, maar het 2013 tarief met korting…

Ik wil vooral niet meer betalen voor belachelijk dure en ondoelmatige zorg van de (4 grote) zorgverzekeraars. Duur omdat miljarden premie-geld niet aan zorg besteedt worden maar in buffers en bonussen verdwijnen. En ondoelmatig omdat zv’s afgelopen overtuigd aangetoond hebben geen flauw benul van zorg-kwaliteit en zorg-kostenbewustzijn te hebben.

Zo wordt ook de zorg in een richting gestuwd en is dreigt ook hier weer de kleine (arts/therapeut) ondernemer en de patiënt de dupe van te worden. Ook nu gaat het weer om over macht, controle en geld

In feite zitten veel mensen al in die tang. Gemeenten maken met 1zorgverzekeraar ( de in de regio dominante) meestal polisafspraken voor hun inwoners die langdurig in de bijstand zitten. Daar hoort dan een minimale aanvullende polis bij, met wat fysio en tandarts. Mensen worden ‘gedwongen’ die polis te kiezen, want dat is een aanvullende eis bij het verkrijgen van bijzondere bijstand voor ziektekosten. De verzekeraar mikt mensen bij kleine betalingsachterstand vrij snel uit de aanvullende verzekering. Voor arme mensen zijn reiskosten om naar een specialist te kunnen al een drempel. Naast het eigen risicobedrag.

Zorgelijke ontwikkelingen…

De zorg was al erg ziek, maar nu wordt ook nog eens verziekt.