Het Centrum indicatiestelling zorg (CIZ) heeft per 1 januari 2011 de Wmo-activiteiten
afgesplitst. De divisie Maatschappelijke Ondersteuning van het CIZ gaat als zelfstandige
stichting verder onder de naam ‘de MO-zaak’. Bestuurder van de stichting wordt Harry Woldendorp.
Aanleiding voor de afsplitsing was de
Op 23 mei 2017 is MO-zaak failliet verklaard. Voor de opsplitsing schreef CIZ topman Arjan Vermeulen in het personeelsblad dat hij een visioen had gehad van een “gouden koets binnenhalen”. In de jaren 2007-2009 werd voor de overgang naar de profitsector een hard personeelsbeleid gevoerd. In het kader van de nieuwe bedrijfsvoering moest “gewenste kwaliteit worden aangetrokken en ongewenste afgestoten, zo schreef de topman. Met vakbond CNV werd afgesproken dat geselecteerde personen op basis van (vermeende) inzetbaarheid en gezondheid een aanbod konden krijgen. Bij niet accepteren en stappen naar de kantonrechter verviel het aanbod. In mijn omgeving heb ik meegemaakt dat prima functionerende, betrokken medewerkers om allerlei drogredenen hardhandig uit hun baan werden gezet ofwel gepest. In regio zuid deden directie en personeelszaken vrolijk mee. En wat heeft het allemaal opgeleverd, behalve een hoop stress en ellende in de getroffen families?? Hoed u voor (schijnbaar) amicale, communicatieve en warm-menselijke leiders met onorthodoxe ideeen.
MO-zaak is stilletjes failliet gegaan. Vreemd genoeg hebben de media er geen enkele aandacht aan besteed. Gemeenten met wie ze samenwerkten vernamen ineens dat hun cliënten waren overgenomen door een andere partij. Van de 350 fte medewerkers in 2011 waren in 2017 nog 77 fte over. CIZ aanstichter Vermeulen is in 2010 overleden na een korte ziekte. Directeur Woldendorp is in 2012 vertrokken. Alleen in 2015 is winst gemaakt, in 2016 mogelijk ook maar toen weigerde de accountant zijn handtekening. Volgens de curator zijn de oorzaken dat het mis ging: 1. veel ongeschikt personeel (dat niet projectmatig kon werken) stond op wachtgeld terwijl het werk gedaan moest worden door (dure) uitzendkrachten 2. vertrek van enkele grote gemeente door verloren aanbestedingen 3. financieele en juridische verwikkelingen met moederbedrijf CIZ en 4. te dure ICT. Wat ik mij van de aanloopperiode herinner is dat vooral werd ingezet op goedkope productie en zogenaamde resultaatgerichte managers. Kwaliteit, ervaring en integriteit werd gemakkelijk overboord gezet. Zie het resultaat.
Hoogmoed komt voor de val.
Ha, ha, ha!
MO-zaak is gewoon de commerciele tak van CIZ. Logisch dat VWS geen vermenging met de publieke zaak (AWBZ) wil. In 2008 vertelde iemand van de Raad van bestuur dat ze vanaf 2009 volgens de berekeningen winst gingen maken op MO. Het viel zeker tegen, want in 2009 leden ze verlies (jaarverslag) en in 2010 heette het ineens een stichting zonder winstoogmerk. Na een forse personeelskrimp (met opvallend veel belangstelling voor een vrijwillige vertrekregeling), een efficiency-slag (was zeker nodig)en verlaging van de prijzen (om maar vooral marktleider te blijven) is het schip nu te water gegaan. Ben benieuwd of dhr. Woldendorp aan het eind van het jaar nog zo vrolijk kijkt.
wat een ramp!!!!! de indicatie weer terug leggen bij de huisarts en de wijkverpleegkundigen.
Ook deze stichting krijgt weer met de nodige management lagen te maken. Is mij ook uit te leggen wat publiek en privaat is aan de WMO en AWBZ
Is mij ook uit te leggen wat de meerwaarde is van deze splitsing?????
Al deze kosten gaan eerst van het beschikbare budget af.Hoe zou het toch komen dat de kosten steeds hoger worden?
gelukkig blijft dhr woldendorp erbij lachen. waarom zou ie eigenlijk lachen! er valt vlgs mij niks te lachen.zou ie denken dat wij ook lachen?
vlgs mij is 1 jan een dag dat iedereen elkaar een gelukkig nieuwjaar wenst.toch!?
nee toch, mijn advies opheffen deze nieuwe organisatie MO Zaak en de indicatie terugleggen in de lijn bij de verpleegkundigen en huisarts!
Weer helemaal terug naar af,
een heel groot indicatieorgaan opgebouwd om 1 loket, om het daarna weer delen weer af te bouwen; bezind eer ge begint.
hoera, weer een loket erbij voor mensen die dringend op zoek zijn naar zorg. en straks komen er natuurlijk vragen waarom mensen van dit kastje naar die muur gestuurd worden en daarbij tussen wal en schip vallen. terwijl het belang van de zorgafhankelijken en een effectieve toewijzing van zorg juist gediend zijn met zo min mogelijk loketten en instanties. maar de mini-ster kan zeggen dat dit niet haar verantwoordelijkheid is maar die van de betrokken indicatie- en zorginstellingen.