Bij concentratie van zorg spelen veel verschillende factoren mee. Kwaliteit van zorg, toegankelijkheid, beschikbaarheid, normeringen én botsende belangen maken deel uit van de discussie. Hoe tot de maatschappelijk juiste veranderingen te komen? Erasmus School of Health Policy & Management heeft een uitvoerige analyse uitgevoerd van de recente (poging tot) concentratie van zorg voor patiënten met een aangeboren hartafwijking en deelt 5 aanbevelingen die bij toekomstige concentratievraagstukken in samenhang tot betere besluitvorming, meer draagvlak en dus meer succes zullen leiden. U hoort ze tijdens deze bijdrage van Pim den Boon, promovendus aan de Erasmus School of Health Policy & Management.

De eerste lijn met de huisartsenpraktijk als spil is voor de toekomst van de zorg cruciaal. Juist binnen het Acute zorgnetwerk. In de Visie eerstelijnszorg 2030 ligt de nadruk op het verminderen en beter verdelen van de zorgdruk. Door een efficiëntere organisatie op wijk- en regioniveau met vaste aanspreekpunten. Hoe wordt deze visie vertaald naar de praktijk binnen het acute zorgnetwerk? Past zorgcoördinatie bij deze oplossingen? Waar liggen de kansen, behoeften en oplossingen?

Een SEH-arts is opgeleid als medisch specialist met de kennis, vaardigheden en competenties vereist voor de preventie, beoordeling en behandeling van de acute en urgente aspecten van ziekte en letsel. Omgaan met onzekerheid en het beste handelen vanuit incomplete kennis bij acute situatie zoals reanimaties hoort daar expliciet bij. Het is niet voor niets een vak apart. Welke ontwikkelingen moeten op de korte- en lange termijn meegenomen worden in het takenpakket van de SEH-arts? Bij welke andere coördinerende rollen binnen het acute zorgnetwerk kan de SEH-arts van toegevoegde waarde zijn?

Al meer dan 20 jaar is trauma de grootste doodsoorzaak en veroorzaker van invaliditeit onder kinderen en jongeren. Toch worden acute verwondingen in veel landen nog steeds gezien als ‘ongelukken’ en krijgen ze geen geïntegreerde en uitgebreide aanpak binnen de nationale zorgsystemen.

Trauma zou niet alleen onder controle gehouden moeten worden. Er is een noodzaak om trauma te voorkomen door het te beschouwen als een ziekte met een geïntegreerde alomvattende aanpak in de gezondheidsagenda.

Met voorbeelden uit landen zoals Canada, Duitsland en de VS, waar significante verminderingen in sterfte en invaliditeit zijn bereikt door acute verwondingen als een integraal onderdeel van de gezondheidszorg te behandelen, zal emeritus hoogleraar Loek Leenen de voordelen van een dergelijke benadering illustreren.

 Denemarken wordt vaak als voorbeeld gesteld in de discussies over de concentratie  van spoedzorg. Maar wat zijn nu echt de feiten en de cijfers? Zijn de Nederlandse en Deense systemen eigenlijk wel te vergelijken? Wat zijn de echte succesfactoren?

Maasziekenhuis Pantein voorkomt 11.000 opnamedagen met acutezorgnetwerk. Dat doen ze door intensief samen te werken met huisartsen, wijkverpleging, herstelkliniek, verpleeghuizen, welzijn en ggz om mensen thuis te helpen. Eigenlijk is dit het schoolvoorbeeld van een regionale acutezorgnetwerk in het integraal zorgakkoord (IZA) en daarmee de oplossing om stops op de SEH te voorkomen.

Tijdens deze bijdrage deelt Pauline Terwijn, bestuursvoorzitter van Pantein, niet alleen hoe deze samenwerking in elkaar steekt, ook worden de taken en rollen van de bestuurders belicht.