Prof. dr. Kris Vanhaecht doceert kwaliteit & patiëntveiligheid binnen de faculteit geneeskunde te Leuven. Hij is tevens verbonden aan het Erasmus Centrum voor Zorgbestuur als kerndocent van het IMAGINE2 Clinical Leadership programma. Hij is internationaal actief als Secretaris-Generaal van de European Pathway Association, hij is Improvement Advisor bij het Institute for Healthcare Improvement (IHI) te Boston en treedt op als expert voor de International Society for Quality in Healthcare (ISQUA). Zijn onderzoeksdomeinen zijn o.a. de organisatie van zorgprocessen, kwaliteitsbeleid alsook de omgang met medewerkers betrokken bij calamiteiten. Kris Vanhaecht is een van de architecten van het Leernetwerk Peer Support van VvAA.

Michael West CBE is a Senior Visiting Fellow at The King’s Fund, London, Professor of Organisational Psychology at Lancaster University, Visiting Professor at University College, Dublin, and Emeritus Professor at Aston University, where he was formerly Executive Dean of Aston Business School.

He graduated from the University of Wales in 1973 and was awarded a PhD in 1977 for research on the psychology of meditation. He has authored, edited and co-edited 20 books and has published more than 200 articles in scientific and practitioner publications on teamwork, innovation, leadership, and culture, particularly in healthcare. He is a Fellow of many professional associations including the British Psychological Society, the American Psychological Association, the Academy of Social Sciences, and the International Association of Applied Psychologists.

He led the NHS England Policy Research Programme into cultures of quality and safety. He also led the design and implementation of the NHS National Staff Survey. He assisted in developing the national framework in England Developing People, Improving Care – 2016 and the Collective Leadership Strategy for Health and Social Care (2017) in Northern Ireland. He is supporting Health Education and Improvement Wales’s ten year strategy for ensuring compassionate leadership across all of health and social care. Michael co-chaired, with Dame Denise Coia, the two-year inquiry on behalf of the UK General Medical Council into the mental health and well-being of doctors Caring for Doctors, Caring for Patients (2019). He also led the review for The King’s Fund, commissioned by the Royal College of Nursing Foundation, into the mental health and well-being of nurses and midwives across the UK, The Courage of Compassion: Supporting Nurses and Midwives to Deliver High Quality Care (2020).

Michael was appointed a CBE in the Queen’s Birthday Honours List 2020 for services to compassion and innovation in healthcare.

Peter van der Meer is op 1 oktober 2015 aangetreden als voorzitter van de raad van bestuur van het Albert Schweitzer ziekenhuis (ASz). Tot die datum was hij vice-voorzitter van de raad van bestuur van het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis (OLVG) in Amsterdam. Vóór het OLVG was Van der Meer bestuurder bij Medisch Centrum Haaglanden in Den Haag; daarvoor van het voormalige Ziekenhuis Leyenburg in Den Haag (later opgegaan in het HagaZiekenhuis). Van der Meer is geschoold in accountancy en behaalde zijn doctoraal informatiemanagement aan Universiteit Nyenrode. Hij begon zijn loopbaan als controller bij BMW en zette in 1991 de stap naar de zorg, waar hij tot op heden gebleven is.

Kolonel drs. Anne-Marije Schat is plaatsvervangend commandant van de Militaire GGZ (MGGZ), onderdeel van de Defensie Gezondheidsorganisatie van het Ministerie van Defensie. Ook is zij directeur Zorg MGGZ en sinds 2012 is ze psychiater bij de MGGZ en gaststafpsychiater Universitair Medisch Centrum Utrecht (UMCU). Tot 2019 was zij Programmacoördinator Trauma-en stressorgerelateerde stoornissen van de MGGZ. Van 2016 tot heden expertlid landelijke onderwijs module Psychotrauma van de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie (NVvP). In 2016 heeft Mevrouw Kol drs. A.M. Schat haar opleiding tot officier afgerond voor medisch personeel (zes weken training militaire vaardigheden en leiderschap onder verzwaarde omstandigheden) aan de Nederlandse Defensie Academie (NLDA). In 2009 heeft ze haar stage bij de MGGZ gedaan als psychiater in opleiding bij het UMCU. Mevrouw Kol drs. A.M. Schat is toen onder de indruk geraakt van de ernst van de geweldsblootstelling van Nederlandse militairen in Afghanistan, hun grote veerkracht en herstelmogelijkheden. Zij raakte gedreven om preventie en snelle en intensieve behandeling van traumaklachten verder te ontwikkelen.

De kranten stonden er in 2002 bol van: een Nederlandse medewerker van Artsen zonder Grenzen was op gewelddadige wijze overvallen en ontvoerd in de Russische deelstaat Dagestan. Wat volgde was een onstuimige maar bovenal angstige en verwarrende periode voor Erkel. Elke dag vreesde hij voor zijn leven, en toen hij op een dag in de kofferbak van een auto werd vervoerd en dagenlang zonder water en voedsel achtergelaten werd, wist Erkel vrijwel zeker dat zijn laatste uur had geslagen.

Arjan werd 607 lange dagen opgesloten in zwaar beveiligde slaapkamers, koude donkere kelders en tot slot in een ondergronds hok van slechts anderhalf bij twee meter, waar hij in gezelschap verkeerde van muizen en insecten. Het was er aardedonker. In dit hok verbleef Arjan maar liefst 15 maanden waarin hij geen enkel mens zag en er geen idee van had of het dag of nacht was. Zijn hok werd ononderbroken bewaakt door zwaarbewapende mannen met bivakmutsen op.

Op mentaal vlak werd Arjan voortdurend heen en weer geslingerd tussen hoop en wanhoop. Hij was volledig afhankelijk van anderen om zijn vrijheid terug te krijgen. Hij voelde zich dikwijls eenzaam en verlaten. Door de situatie volledig te accepteren en zich te vermannen wist Erkel zich erdoorheen te slaan en op enig moment begon hij contact te leggen met een aantal van zijn bewakers. Arjan besloot het heft in eigen handen te nemen om zijn situatie te verbeteren. Deze confrontatie met zichzelf heeft hem enkele zeer verrassende inzichten bezorgd.

Zijn vrijlating op 11 april 2004 kwam dan ook helemaal onverwacht. Er volgde een emotionele tijd waarin het weerzien met zijn geliefden de boventoon voerde. Erkel is tot op de dag van vandaag dankbaar voor alle steun die hij destijds heeft gekregen. Mede dankzij deze steun heeft hij zijn leven weer op de rails kunnen krijgen.

Door deze harde les heeft Arjan geleerd dat hij in staat is zichzelf te overtreffen en dat de macht en invloed die hij kan uitoefenen vele malen groter is dan hij ooit had gedacht.

Barbara Doeleman-van Veldhoven wordt in Nederland (en in toenemende mate ook internationaal) gezien als dé expert op het gebied van interventies en trainingen voor professionals, teams en leiders in de zorg, die ingebed zijn in de principes van mindfulness en compassie. Zij werkt vanuit het wetenschappelijk onderbouwde principe dat de basis voor effectief leiderschap en teamwerk -en ook voor kwalitatief hoogwaardige zorg-  gelegen is in open aandacht, bewustzijn en medemenselijkheid. Haar achtergrond maakt dat zij een brug kan slaan tussen organisatiedynamiek, gezondheidszorg, contemplatieve tradities, mindfulness, compassie en wetenschappelijke toepassingen van mindfulness-based programs. Barbara is oprichter van BFC Compassionate Care & Mindful Medicine en heeft een samenwerking met onder andere Federatie Medisch Specialisten, Erasmus Centrum voor Zorgbestuur, ESHPM en Amsterdam AMC. Sinds enkele jaren werkt zij nauw samen met prof. Michael West (senior visiting fellow van The King’s Fund) om leiders en medisch managers in cure en care te ondersteunen in het creëren van meer compassievolle, inclusieve en effectieve culturen door compassievol leiderschap. Barbara ontwikkelde onder andere een geaccrediteerd 3-daags leiderschapsprogramma voor medisch specialisten, met topsprekers als prof. Maurice vd Bosch (voorzitter RvB Santeon ZH), prof. Carina Hilders ( voorzitter RvB Reinier de Graaf ZH), prof. Michael West en adj. Prof. Jacqui Brassey (Member of the Global Learning Leadership Team at McKinsey & Company en neurowetenschapper).

Caroline Six is sinds drie jaar directeur bij ARQ Nationaal Psychotrauma Centrum en verantwoordelijk voor ARQ IVP en ARQ Kenniscentrum Impact van Rampen en Crises.

ARQ IVP richt zich op ondersteuning en hulpverlening aan zogenaamde hoog risico beroepen, zoals geüniformeerden maar ook aan personeel van jeugdinstellingen, justitiële instellingen, reisorganisaties, supermarkten en vervoersbedrijven. Zeer diverse organisaties waarvan de medewerkers ingrijpende gebeurtenissen kunnen meemaken en deze organisaties vanuit duurzame inzetbaarheid en personele verantwoordelijkheid gerichte zorg aan hun medewerkers willen bieden. Het aanbod van ARQ IVP bestaat uit een mix aan preventie in de vorm van training, (groeps)opvang en kortdurende werk-gerelateerde therapie.

ARQ Kenniscentrum Impact van Rampen en Crises biedt advies en ondersteuning aan diverse organisaties en overheden over psychosociale zorg en veiligheid bij rampen, crises, of andere ingrijpende gebeurtenissen. In deze rol zijn zij een erkende partner van overheid en hoogrisico beroepsgroepen voor beleidsontwikkeling, onderzoek en advisering. De missie van ARQ KC Impact van Rampen en Crises is het bevorderen van hoge kwaliteit en adequaat georganiseerde psychosociale zorg. De kennis over kwalitatief hoogwaardige psychosociale hulp die zo wordt verzameld en ontwikkeld wordt in de vorm van richtlijnen, handreikingen, checklists of digitale tools beschikbaar gemaakt voor organisaties die een taak hebben in de nazorg aan getroffenen of aan professionals.

De rode draad in de werkervaring van Caroline is het psychologisch ondersteunen van medewerkers in het hoog risico domein. Na een studie Arbeids- en Organisatie Psychologie, heeft zij rollen gehad in de toepassing van de psychologie als selectie-adviseur voor piloten en NS, als management adviseur bij Hay Group en als trainer voor onder andere de MBTI. Vervolgens heeft ze zo’n 11 jaar bij TNO Defensie en Veiligheid bijgedragen aan innovatie op het gebied van mentale zorg voor Defensie en Politie vanuit diverse rollen; programmaleider, business developer en research manager. In haar huidige functie komt deze ervaring samen.

Ralph is sinds 2002 werkzaam als intensivist in het Albert Schweitzer ziekenhuis te Dordrecht. In zijn tijd in het stafbestuur (2005-2012) is hij  gefascineerd geraakt door (organisatie van) kwaliteit en veiligheid in de (curatieve) zorg. Sinds 2009 is Ralph medisch manager van de stafafdeling Kwaliteit, Veiligheid & Innovatie en  co-initiator (2013) en voorzitter (sinds 2015) van het Landelijk Netwerk Medisch Specialisten Patientveiligheid van de Federatie Medisch Specialisten. Hij is opgeleid als anesthesioloog in het EMCR (2000) en als intensivist in het AMC (European Diploma in Intensive Care Medicine, 2003). Hij heeft recent de Master of Health Care Delivery Science (2017-2019) aan het Dartmouth College, Hanover, USA afgerond.

Anouk is als programma manager bij Stichting IZZ inhoudelijk verantwoordelijk voor het onderzoeksprogramma Gezond werken in de zorg. Dit programma onderzoekt de mogelijkheden om de gezondheid en inzetbaarheid van zorgmedewerkers te verbeteren. Daarvoor werkt zij samen met sociale partners en zorgorganisaties. De verkregen inzichten en kennis worden vervolgens gedeeld met de zorgsector. Anouk heeft inmiddels een jarenlange ervaring met gezond werken. Zo werkte zij bij het Centrum voor Gezondheidsbevordering op de Werkplek en bij KLM Health Services. Zij is opgeleid als ergotherapeut, arbo-manager, re-integratiewetenschapper en heeft drie post-masters van de opleiding Bedrijfskunde aan de Radboud Universiteit, waaronder strategische innovatie in cure en care, gevolgd. Haar drive is dat het creëren van een gezond organisatieklimaat leidt tot vitale, gezonde werknemers en gezonde werkprocessen.

Henrico van Roekel is promovendus aan de Universiteit Utrecht, bij het Departement Bestuurs- en Organisatiewetenschap. Hij doceert studenten en werkt aan zijn onderzoek over hoe het welzijn en gezond werken van zorgmedewerkers verbeterd kan worden door leiderschap, onder andere door gedragsinterventies. Dit onderzoek voert hij uit in opdracht van Stichting IZZ, een collectief van Nederlandse zorgmedewerkers met 410.000 leden. Hiervoor behaalde hij zijn bachelor in bestuurs- en organisatiewetenschap alsmede de researchmaster aan hetzelfde departement. Tijdens zijn studie voerde hij onder andere onderzoek uit voor Gemeente Utrecht, het Ministerie van Justitie en Veiligheid, en het Nationaal Regieorgaan Onderwijsonderzoek.

Joris Arts is manager en oprichter van www.DiSofa.nl, een 100% online basis-GGZ instelling onder de vleugels van GGZ Noord-Holland-Noord als oplossing voor wachtlijsten én serviceverbetering naar cliënten én zorgverleners. Daarnaast is hij Lid Raad van Commissarissen bij Woonwaard, Lid Raad van Toezicht bij WoonZorgcentra Haaglanden en voorzitter Raad van Toezicht bij Stichting JonkersZorg en dagvoorzitter. Hij schrijft regelmatig blogs over wat de zorg kan leren van andere sectoren.

Joris was van 1 januari 2016 tot aan met 1 januari 2020 bestuurder van Gezondheidscentrum Kersenboogerd in Hoorn. Daarvoor was hij bijna tien jaar werkzaam als ziekenhuisapotheker in het Antonius Ziekenhuis in Sneek. Hij heeft zowel in het ziekenhuis als in het gezondheidscentrum diverse innovaties geïntroduceerd om de zorg te verbeteren.