Vervolg: Als de gemeente genoeg geld i h gemeentefonds heeft of meer geld ontvangt naarmate deze minder voor een WLZ vorm kiest ( de landelijke overheid betaalt bij WLZ namelijk de begeleiding en verpleging) dan ontstaat er een positieve financiële prikkel en zouden er nieuwe, meer eenvoudige vormen van ouderenhuisvesting kans van ontwikkelen hebben en heeft de samenleving meer kans dat deze meer eenvoudige vormen van de grond komen na participatie van de burgerij. Als de plaatselijke bevolking kiest voor ouderenhuisvesting zonder zorg waarbij de thuiszorg altijd die taak op kan pakken en de WMO de begeleiding g kan borgen zou dat mogelijk moeten kunnen zijn. Het gaat dan om nieuwe vormen die buiten de langdurige zorg vallen maar waarbij wel de lichte zorg gedekt kan worden met thuiszorg;: het zogenaamd sociaal beschut wonen. Een vorm waar burgerbevolking meer spontaan kan participeren en ontmoeting gestimuleerd kan worden tussen mensen. Met minder professionele sturing. We zouden misschien meer kunnen ontzorgen….het gaat de overheid immers om kostenreducering. In het kort gezegd: Er kunnen moeilijk nieuwe eenvoudige vormen ontwikkeld worden als gemeenten de samenkomsten van belangenpartijen coördineren omdat ze helaas niet onafhankelijk zijn…al zou de intentie er zijn. Is het mogelijk dat de nieuwe minister voorwaarden kan creëren die buiten de kaders en belangen van de langdurige zorg en bij Actiz liggen.of anders gezegd: Als Helder de long stay care dekt eb Kuipers the short stay, wie dekt dan het sociaal beschut wonen verhaal wat buiten het zorgdomein.valt. Bijkomend voordeel is dat ouderen hun te grote woningen eerder kunnen verlaten en dat deze vrij kunnen komen voor de woningmarkt, een markt waar een tekort aan bestaat.

Huisvesting ouderen. Er is een sterk vereenvoudigde vorm van het voormalige verzorgingshuis mogelijk. Het gast om zelfstandig wonen in voormalige oudere verzorgingshuizen met een ontmoetingsruimte waar thuiszorg eventuele zorg biedt. Voorwaarde is wel dat gemeenten genoeg geld in het gemeente fonds moeten hebben. Als n.l. de gemeente coördineert bij nieuwe vormen van huisvesting voor ouderen waar wooncorporaties, de zorgverzekeraars zorgorganisaties samenkomen voor het ontwikkelen van ideeën, kan het zijn dat meer eenvoudige voenen geen kans van slagen hebben. Alle partijen zullen kiezen voor vomen die onder de WLZ vallen: wonen met zorg zodat de gemeente de WMO nuet hoeft te betalen, de zorgverzekeraar de verpleging niet en de zorgorganisaties het beste verdienmodel
Nieuwe vorm

Met aandacht het artikel gelezen vandaar mijn reactie.
Ik heb 46 jaar in de zorg gewerkt, waarvan 38 jaar in de ouderenzorg. De laatste jaren ben ik nauw betrokken geweest bij intakegesprekken bij mensen thuis, voor een opname in een van de 3 verzorgingstehuizen. Ik zie het sluiten van verzorgingstehuizen als oorzaak van de problematiek. Ik ben 9 jaar lid geweest van een clientenraad in een ziekenhuis, met ouderenzorg als een van mijn aandachtsgebieden. Ook hier is de druk erg groot, zowel op de spoedeisende hulp als de afdelingen, er is geen of nauwelijks doorstroming voor ouderen die uitbehandeld zijn. Dat betekent een langer verblijf in het ziekenhuis, met alle gevolgen van dien, en een grote druk op de reguliere bedden. Sinds juni 2021 ben ik lid van de CCR van een grote Zorggroep. Ook hier ervaart men enorme druk op de 1e en 3e-lijnszorg. Het plan van de overheid is om nieuwe woonvormen tussen het aloude eigen huis en het verpleegtehuis te bouwen. In zekere zin was dat toch voor het sluiten van de verzorgingstehuizen het geval. Niemand gaat graag weg uit het eigen huis, maar als het moeilijk gaat worden is dat nog niet zo verkeerd, is mijn ervaring . Daarom, hoe heeft de overheid kunnen besluiten de verzorgingstehuizen te sluiten, terwijl het aantal (kwetsbare) ouderen en zo ook de zorgvraag toeneemt?
Mijn advies , laat de verzorgingstehuizen terugkomen, dat is voor (kwetsbare) ouderen zowel lichamelijk, psychisch, als sociaal wenselijk en voorkomt eenzaamheid. Bijkomend zou het ook goed zijn voor de woning bouw er hoeft minder gebouwd worden.

Mooi iemand die haar meters in de (ouderen-) zorg heeft gemaakt, dat kan helpen in deze complexe wereld! Naast succes wens ik haar ook toe breder te kijken dan de nu genoemde standaard punten. Het wijkgericht werken, ontzuiling tussen in ieder geval EMZ en IMZ (en wmbt ook de welzijn stvig koppelen/integreren. Een stap is gezet in Rotterdam/010 waar een welzijnaanbieder en VVT aanbieder voor 4 wijken hebben meegedaan met de aanbesteding wel Een grote kans om voorliggende veld en zorgketen te verbinden!) kan zal en gaat veel winst opleveren, scholen van ‘de nieuwe medewerker’ die, vanuit wijkgerichte werken gedachtengoed, inzetbaar is waar de client/pat/bew is levert meer flexibiliteit en diversiteit op en dat is winst voor alle actoren. Voor nu als laatste -> werk hard aan de mindset verandering van de bevolking! Zorgdragen voor elkaar, verwachtingen en rechten/plichten! Succes mevr Helder, we zijn altijd bereid mee te denken, we staan immers voor hetzelfde doel!

We zagen vanaf 1979 dat het steeds veder mis ging. Er werd door politici nogal eens dappere taal uitgeslagen en ook de politieke partijen hadden mooie voornemens en het ging maar slechter en slechter, tot de dag van vandaag. Het zou mooi zijn wanneer de minister met een concreet plan komt waaruit blijk dat zij er daadwerkelijk werkelijk alles aan doet om meer handen aan bed te krijgen en te houden. Dat menig verpleegkundige en verzorgende denkt: eerst zien dan geloven; praatjes vullen geen gaatjes, heeft de politiek aan zichzelf te wijten.

Ouderenzorg is niet alleen verpleeghuiszorg!
Goed en fijn dat een bestuurder vanuit de VVT als bewindspersoon aan de slag gaat. En zoals uit bovenstaande blijkt ligt er al een goed gevulde agenda om mee aan de slag te gaan; we hopen snel de deadlines te horen voor de oplossingen. Ik hoop wel op een spade dieper om de systeemproblemen aan te pakken en niet te volstaan met cosmetische oplossingen.
Toch een aandachtspunt: hier lijkt de ouderenzorg vooral over de intramurale ouderenzorg te gaan, zoals de tekorten op verpleeghuisplaatsen. Zeker belangrijk, maar ik hoop dat de nieuwe minister ook vooral ziet dat de grootste uitdaging ligt op de thuiszorg. De knelpunten op financiering, arbeidsmarkt en capaciteitsvraag liggen de komende decennia toch vooral in de zorg in de eigen omgeving bij de mensen thuis. Des te beter die zorg wordt georganiseerd en gefinancierd (zorgverzekeraars: schrijven jullie mee?) des te beter kan de druk op de intramurale zorg (grootschalig en kleinschalig) opgevangen worden. Op dit moment constateren we vooral verschraling in de thuiszorg in de wijk (dus naast wijkverpleging ook WMO-zorg); het zou mooi zijn als Conny die verschraling een halt kan toeroepen en een start maakt met daadwerkelijk investeren in de zorg thuis. Daar hebben we met Conny alle vertrouwen in. We kijken uit naar de samenwerking!