We moeten de ontwikkeling van het pgb wel in het perspectief zien van de ontstaans noodzaak.
Het disfunctioneren van de zgn betrouwbare zorgverleners met
een gigantisch en duur top management
Waar kinderen zoals de mijne platgespoten worden,nee zelfs op straat gezet worden.
Zo is het wel goedkoop de zorgintensieve clienten buiten de deur te houden.
Afgeven op ouders die er alles aan doen om hun gehandicapte kind een zo goed mogelijk leven te geven,is dat het niveau van onze hulpverleners?
Is de reguliere zorg daarom zo ‘nzootje zo grenzeloos verhard?
Dat er sprake is van mishandeling ipv behandeling van de kwetsbaarste mens in deze samenleving?

En wij als gekwalificeerde Zorgverleners (Freelancers) krijgen slechts tussen de 12,- (bij meer dan 4uur achtereen) en +/-16,- per uur (tot 4u zorguren) uitbetaald. Wij behoren daar ook nogeens ziektekosten, bemiddelingskosten, belastingen af te dragen (wat logisch is)En AOV en pensioen regeling te treffen. Dus ook wij worden door sommige bemiddelaars ‘belazerd’.

Het hele systeem van uitbetalen aan particulieren van AWBZ was en is een slecht idee geweest. Of dit nu bemiddelaars zijn voor budgethouders of budgethouders zelf. Dit systeem is zeer fraudegevoelig. Een voorbeeld: Wij als Thomashuis Lisse maken kosten net als elk andere instelling om zorg en wonen te kunnen verlenen aan mensen met een verstandelijke beperking. Personeel, verzekeringen, onderhoud, afschrijvingen, investeren, wetgeving, kwaliteitscontrole, etc. Ouders niet. Hoe kan het dan dat als een client een budget krijgt van 80.000 euro dit zomaar door de ouders geclaimt kan worden en zij zich zelf kunnen uitbetalen. Het is dan toch logisch dat de AWBZ buiten de perken stijgt en niet meer te betalen is!? Kritischer kijken naar de situatie van de client en op basis daarvan het budget vaststellen. Of budgethouders uitbetalen in uren inplaats van geld. Een bijstandmoeder met een gehandicapte broer krijgt een PGB van 80.000 euro. Hoezo fraude? Daar vragen we toch om!