Eigenlijk is het ook een rare wereld. Ik begrijp het standpunt van de zorgverzekeraars, maar zij zijn het die inzicht hebben in de declaraties en weten wanneer plafonds overschreden worden (of gaan worden). Waarom stelt de NZA zich niet gewoon op het standpunt dat wanneer er gewerkt wordt met plafonds, dat dan de desbetreffende zorgverzekeraar ook meteen verantwoordelijk wordt voor het regelen van andere zorg, m.a.w. het zorgcoördinatiepunt moet dan niet vanuit de zorgaanbieder geregeld worden, maar vanuit de zorgverzekeraar zelf. Die verantwoordelijkheid kan je dan toch moeilijk af blijven schuiven naar de aanbieders die geen inzicht mogen hebben in elkaars plafonds (ACM). Er zit hier duidelijk een weeffout in de ZVW. Misschien een overweging voor het NZA om het idee van concurrentie toch wat anders in te gaan steken…..

Het is een perverse spel wat de zorgverzekeraars doen met de inzet van omzetplafonds. Dat lees je duidelijk in het management kuljargon wat in dit artikel is te lezen uit monden van meerdere zorgverzekeraars. Zorgverzekeraars voelen zich zo onaantastbaar dat ze zich niets of nauwelijks aantrekken wat met name de Tweede Kamer anders wil in de zorg, andersom knielen vooral de hogere ambtenaren bij VWS wel voor de zorgverzekeraars en voert alleen beleid uit wat de zorgverzekeraars niet in de wielen rijd. Door niet openbare vastgelegde afspraken tussen de zorgverzekeraars en VWS hebben de zorgverzekeraars er eigenlijk geen last van wat voor politieke wind er waait in Den Haag. Want alleen al bij noemen van het idee voor het opheffen van de zorgverzekeraars in de zorg dreigen de zorgverzekeraars met een factuur van gemiste inkomsten van 20 tot 30 miljard. Waar en hoe is dit vastgelegd dat de zorgverzekeraars denken hier recht op te hebben?!