Als het pathologieverloop en de patiënttevredenheid, waar het primair resp. secundair om gaat in de curatieve zorg, gemeten worden, kunnen de meeste huidige indicatoren geschrapt worden. Want dat zijn bijna allemaal structuur- en procesindicatoren, die al gedekt worden door de uitkomstindicatoren pathologieverloop en patiënttevredenheid.

Er bestaat een Duits gezegde: Wer viel mist, mist Mist. Betekent zoveel als: je kunt een heleboel meten, maar als je alles wilt meten, ontstaat een getallenbrei, waar niemand wat mee kan. Het probleem is daarmee natuurlijk niet opgelost.

Herinnert mij aan de tijd dat ik werkte binnen Arbeidsvoorziening in Nederland. De werkloosheidsstatistieken moesten regelmatig worden aangepast. Plotseling waren er een paar duizend werklozen minder!! Hoe dat kan ?? Heel simpel, door een deel werklozen op papier over te boeken naar een ander Ministerie, bijv. van Sociale Zaken naar Economische Zaken. Daartoe werden bestaande werklozen “moeilijk bemiddelbaar”verklaard en daarmee was dus het probleem voor de buitenwereld opgelost!!! De politieke oplossing.

De mensen zelf waren en bleven gewoon werkloos!! Alleen de benaming was anders geworden. Triest maar waar.

Zo ook in de medische wereld: op papier minder problemen met , ik noem maar wat “geks” bijv. longkanker?? De simpele oplossing: deels overboeken, lees anders benoemen en hup een deel van het probleem is onder controle!! Het gaat geweldig, behalve voor de patiënten zelf. Die hebben nog steeds “longkanker” alleen heet het nu anders.

Heel sterk besluit omdat Zorg moet draaien om de patiënt en niet om de administratie. Vanuit Servant-Leadership gezien, waar zelfleiderschap en eigenaarschap centraal staat is dit een hele ontwikkeling. Ik hoop dat meer instellingen dit voorbeeld volgen.

Laat de jaarlijkse AD OLIEBOLLEN TEST voor het Diak geen belemmering zijn om de juiste keuzes te maken ten furore van de patienten tevredenheid, de algemene gezondheid en de excellente dienstverlening van het ziekenhuis.

Edwin

Beste John, Heel begrijpelijk dat het Diakonessenhuis en haar medisch specialisten iets wil doen aan de administratieve lastendruk van kwaliteitsindicatoren. Ik ben het eens dat een substantieel aantal kwaliteitsindicatoren niet zinvol is voor zorgverbetering door de professional of keuze informatie voor patiënten. Daar hebben we samen – aanbieders, patiënten en verzekeraars – werk te doen. Deze onzinnige indicatoren zitten echter nog veel meer in de verplichte datasets dan in de vrijwillige.

De vooroplopende aanbieders willen juist de vrijwillige indicatoren gebruiken om tot meer zinnige uitkomstindicatoren te komen. Het zou jammer zijn als het Diakonessenhuis generiek de vrijwillige indicatoren laat vallen en achterblijft bij het gaan meten op uitkomsten. Dus, kijk goed wat je weggooit.

Kwaliteit!? Welke kwaliteit. Heb nergens een ziekenhuis meegemaakt waar zoveel werd vergeten if mis ging. Van het eten wordt je er al broert. Gelukkig is er vlakbij een Restaurant en Patatzaak

Dus als ik het goed begrijp hanteert het diaconessenhuis al geruime tijd een groot aantal zinloze kwaliteitsindicatoren zolang ze verplicht waren. En als ze niet meer verplicht zijn (speciaal gecheckt, ja) worden ze geschrapt ‘om een signaal af te geven’. Interessant.

Is er ook al eens aan gedacht om een signaal af te geven vóórdat wordt begonnen met het invoeren van indicatoren die niet worden gebruikt? Hoeveel werkvoldoening en tijdsbesparing zal dat dan wel niet opleveren?