Wat hebben zorgpaden en dbc-zorgproducten (DOT) met elkaar te maken? In de nieuwe DOT-structuur doorloopt men een beslisboom van zorgactiviteiten om tot het juiste zorgproduct te komen. Bij zorgpaden wordt vooraf nagedacht over de beste manier om zorg te organiseren voor een patiëntengroep. Door beide te combineren, ontstaat een perfect instrument voor managementsturing en efficiency in ziekenhuizen.
Branchepartijen zijn het erover eens dat
Nils, dat zorgpaden buiten Nl. hun nut bewezen hebben ben ikmet je eens. Ook binnen Nl trouwens! Dat dat nog beter kan, met name ook in de bronregistratie is een feit. Er is (gelukkig) een tendens zichtbaar waarbij de DBC-diagnosecode steeds minder als dé diagnosecode wordt gezien. Op de ontwikkelagenda voor DOT staat dat de DBC-diagnoses op termijn vervangen zullen worden door ICD-10 diagnoses, waarbij is aangekondigd dat op termijn ook nevendiagnoses een rol gaan spelen bij de afleiding van zorgproducten. Daarnaast is een allereerste aanzet gemaakt om te komen tot multi-disciplinaire zorgproducten (o.a. door het registreren van multi-disciplinaire overleggen en consulten in de zorgtrajecten van de hoofdbehandelaar). Ook in het LBZ-datamodel komen “financiële” en “medische” informatie al bij elkaar in een dataset. Een andere ontwikkeling is dat door DHD en twee universitaire ziekenhuizen een diagnosethesaurus wordt ontwikkeld juist geschikt voor detailregistratie aan de bron. Deze thesaursus heeft dan koppelingen naar zowel de ICD-10 (op detailniveau) als de minder specifieke DBC-diagnosecodes. Uiteraard speelt co-morbiditeit als ook het moment van het vaststellen van de diagnose een (belangrijke) rol. Het is dan ook zeker niet zo dat voor alle aandoeningen op basis van het draaien van de beslisbomen kant-en-klare zorgpaden ontstaan. Dat is ook niet de indruk die we met het artikel willen wekken. Door zorgpaden en de DOT-productstructuur aan elkaar te relateren onstaat er wel noodzakelijk inzicht welke te maken keuzes en uit te voeren (zorg)activiteiten een impact hebben op kosten, opbrengsten én rendement.
Bla bla bla. We beginnen weer opnieuw. Dit leidt tot nóg meer zogenaamde managers in de zorg die het wel even komen vertellen. Allemaal dan maar weer een paar maanden op cursus? We draaien een plaatje 90 graden tegen de klok in en we hebben een nieuwe zorgstructuur. Briljant.
Op het congres “Op weg naar DOT” viel mij op dat de DBC en ook de DOT-structuur is gebouwd op angst en wantrouwen. Ik hoop dat deze nieuwe structuur het vertrouwen bij zowel ziekenhuisorganisatie naar de artsen toe als vice versa weer wordt teruggevonden. Uiteindelijk is de combinatie van efficiente, doelmatige kwalitatief hoogstaande zorg aan de patient en plezier in je werk toch het gezamenlijke doel.
Helaas is dit een te kort door de bocht verhaaltje. Ik beperk me tot drie opmerkingen.
1. Naast de morbiditeit is de co-morbiditeit van cruciaal belang.
2. Het drietekenniveau van de ICD 10 is te weinig gedetailleerd voor kzp’s.
3. de incidentiedatum van de morbiditeit (en co-morbiditeit) is niet bekend.
Kzp’s hebben hun nut buiten Nederland al lang bewezen. Je moet daarvoor de detailregistratie aan de bron op orde hebben. En dat is precies wat er in Nederland aan schort zolang we de DBC diagnosecode als dé diagnoseregistratie zien.
ik hoop dat dit gaat leiden tot kostenbeheersing want e.a gaat eerst heel veel geld en energie kosten van de ziekenhuisorganisaties die toch al in heel onzekere tijden zitten. De zorgpaden moeten ontwikkeld worden door professionals die steeds meer moeten doen met minder. Daarnaast moeten de zorggevers hun vak leuk blijven vinden want we krijgen/hebben problemen bij het werven van bijvoorbeeld gespecialiseerde verpleegkundigen.Overheid/ziektekostenverzekeraars geeft de zorginstellingen de ruimte in tijd en geld om voor de lange termijn goede duidelijke kostprijzen te ontwikkelen.