de heer Oomen heeft nogal veel holle woorden nodig voor het inderdaad wat sneue project ‘maatschappelijke onderneming’. maar ten aanzien van de rol van ondernemers lijkt hij tegelijkertijd wat bezijden de werkelijkheid te staan als hij denkt dat ondernemingen waarin ondernemers investeren niet kunnen omvallen. de essentie van de huidige economische crisis is juist het oncontroleerbare gedrag van ondernemers. dat heeft geleid tot bonusgestuurd gedrag bij (leidinggevende) medewerkers en ondoorzichtige financiële producten.
de minister lijkt zich eindelijk te realiseren dat ondernemingen niet primair vanuit maatschappelijke doelen worden aangestuurd en hoopt dat de ‘maatschappelijke onderneming’ daarin verandering brengt. de recente geschiedenis van corporatieve huisvestingsondernemingen laat zien dat maatschappelijke taken niet automatisch maatschappelijk gedrag stimuleren. integendeel, wellicht, want uiteindelijk kan de samenleving zich het omvallen van dergelijke maatschappelijke ondernemingen toch niet permitteren en is de overheid weer gedwongen bij te springen en weggevloeide gelden uit belastingmiddelen aan te vullen (zie het IJsselmeerziekenhuis, Philadelphia e.v.a.).