De oppositie spuwde woensdag haar gal over het wetsvoorstel voor de nieuwe Wet langdurige zorg (Wlz) in de Tweede Kamer. In de eerste termijn was de roep om uitstel van de nieuwe wet voor langdurige, zware zorg luid en duidelijk te horen.
Kamerlid Renske Leijten (SP) beet het
Geachte lezer,
Er gaat geen dag voorbij of de krant maakt melding van een zorgkwestie.
Al ruim 25.000 zorgmedewerkers zijn ontslagen.
‘Meer doen met minder’,begrijpt U het nog?
De kosten blijven maar stijgen: ruim 80 miljard euro wordt er omgezet,waarvan 25 miljard in de AWBZ-sector.
Voor een passend alternatief is het de moeite waard om http://www.stgeerstelijnsklinieken.nl te raadplegen.
Vriendelijke groet.
Hoewel ik het toejuich dat het oude ”rondreken” systeem en het fenomeen ”broekzak/vestzak bedrijfsvoering” teniet gedaan wordt, moet ik @hetkanbeter gelijk geven in haar observaties voor zover we de uitwerking van de stelselwijziging tot nu toe kunnen overzien.
Nogmaals de zelfgenoegzaamheid van de instellingen die decennialang de klant centraal hadden kunnen stellen met ruime budgetten, maar vervolgens niet op dat niveau konden terugkoppelen en altijd geld te weinig hadden, moet nu echt passé zijn.
Maar hetzelfde gevaar dreigt wanneer gemeenten en zorgverzekeraars geen duidelijk en neutraal kader kunnen hanteren waarlangs men de burger/verzekerde zekerheid biedt en op basis waarvan opdrachten worden verleend aan organisaties en hoe deze gemonitord wordt.
De positie van de burger/klant/verzekerden is voor je het weet ver te zoeken en vervallen partijen weer in het oude patroon, maar dan in een nieuw jasje.
Dat is momenteel de grootste bedreiging; niet de verandering an zich, maar de onduidelijkheid en gebrek aan visie op de werking van het totale systeem in relatie tot burger en samenleving.
Hoe lang duurt het nog voor het Improvement Model (schep duidelijkheid op klantniveau en reflecteer dan terug naar maatschappelijke ordening en wet- en regelgeving) maatschappelijk wordt toegepast? Welke argumentatie is er eigenlijk om niet aan het werk te gaan met een dergelijk landelijk initiatief?
Wet Langdurige zorg. Oproep aan de Tweede Kamer schiet deze wet aan gort. Staatsscretaris Van Rijn maakt een potje van het zorgbestel. Zorgstructuren worden kapot gemaakt en wie geld heeft klimt uit deze kokende zorgpan! De rest van de burgers moeten het maar uitzoeken! En de gemeenten weten geen raad. Op papier staat alles als een huis maar in de gemeentelijke uitvoering is het niet pluis! Veel lullen weinig poetsen!