Het nieuwe stelsel biedt zeker mogelijkheden, maar ik leg deze mogelijkheden uit als kans om beter aan te kunnen sluiten bij de woonzorgbehoefte van mensen. Vanuit het welbehagen van de bewoners en de toekomstwaarde van gebouwen geredeneerd is het juist belangrijk naast goede zorgverlening ook goede woongebouwen te realiseren. Differentiatie en keuzevrijheid zijn daarbij belangrijk. Dus niet alleen grootschalig, maar ook niet alleen kleinschalig. We zouden meer de behoefte van onze doelgroep centraal moeten stellen.

De ouderenzorg wordt gestimuleerd om kleinschalige woonvormen voor dementerende ouderen te ontwikkelen. Het bouwen is niet het probleem. Verantwoorde zorg wel. woongroepen van 6 tot 8 ouderen, zeker in een kleinschalige setting in de wijk, zijn zonder forse aanvullende bijdragen van de bewoners niet kostendekkend te exploiteren. Een oproep tot grotere groepen zal dan ook moeilijk kunnen worden opgevolgd.

Mijn eigen moeder zit in een verpleegtehuis. Dat is geen oudbouw, maar gerenoveerd en deels nieuwbouw van 2 jaar oud. Door de geringe luchtverversing stinkt het er altijd naar urine. Daar laten wij onze ouders de hele dag in zitten voor een paar rotcenten. Wat mij betreft kost het ’t dubbele. Ik wil mijn ouders/moeder goed ondergebracht hebben