Ik ben niet bang voor de mensen op de wachtlijsten, maar wel voor de doorstroom naar (kinder)ic’s. Landelijk zijn er veel zzpers nodig om de HC’s en IC’s (en SEH’s) draaiend te houden en als er geen plek is of te weinig personeel, moeten patiënten vervoerd worden naar andere plekken in het land, of kunnen risicovolle operaties niet doorgaan. Er komt druk op die bedden om patië’nten te vroeg door te schuiven naar een MC of te laat over te plaatsen naar een IC of HC.

In een normaal bedrijf vindt men eerst klanten en bouwt daarna de capaciteit uit. Erasmus doet dat andersom. Een riskante strategie. Ook al omdat het VUMc dezelfde
Ideeën koestert. Met dezelfde partner. Nou ja, het is Rotterdam. Als er meer geld nodig is, bellen ze even met Den Haag.