Kwaliteitsinformatie moet makkelijk toegankelijk worden voor patiënten en verzekeraars. Partijen die achterblijven krijgen te maken met de doorzettingsmacht van het Kwaliteitsinstituut, zegt minister Edith Schippers van VWS in een interview met Zorgvisie.
Het plan van Schippers moet kwaliteitsinformatie
Vraag: in de zorg moet er continue bijgschoold en minimaal x aantal uren gewerkt worden anders vervalt je (BIG )registratie. In welke andere beroepsvelden is dat nog meer zo strak en streng gergeld?
Kwaliteit uit de mond van deze minister betekent bezuinigen.
Transparantie?Betekent dat alle zorgverzekeraars muv CZ en VGZ eigen tarieven hanteren en niet de NZA tarievenin GGZ 2015. Dus weg transparantie.
Ik blijf willen weten waar wanneer en waardoor is de zorg zoveel duurder geworden?
in de GGZ snap ik het wel; sinds BDC-en ‘zitten’ er 12 partijen achter de tafel van patient-hulpverlener ipv voorheen 4. Dat kost gewoon meer geld. Verder is door alle administartief gedoe het rendemnet 80zorg-20 admverder weggezakt naar 50zorg-50adm.
feit is ook dat groete en kleine instellingen die geld uitgeven aan extra adm.krachten het dus beter doen op papier. Is dat kwaliteit? wel voor deze minister. Misschien moet zij ook eens week stage lopen in de wijk; het ziekenhuis en in de psychiatrie.
Maar ga zo door en over een aantal jaren zal er net als in Engeland een tekort zijn aan artsen. Waarom 6-7 geneeskunde studeren met een tienduizenden euro’s schuld, behalve als je rijke ouders hebt, dan 4-5 jaar specialiseren met redelijk salaris maar asociale werktijden om dan tegen je 30ste te werken als zorgverzekereraarsarts???
Dit traject loopt al tien jaar en zal pas effectief zijn als er door de zorginkopers daadwerkelijk minder wordt betaald voor minder kwaliteit.
Vooralsnog blijft het een markt van welzijn en geluk, Waar dan wel steeds meer de mensen met geld de betere zorg kunnen kopen. Professionals doe er wat aan en zorg dat het geleverde werk betaalbaar en van hoog niveau blijft. Een open en lerende houding hoort daarbij.
Geachte lezer,
De zorg dient toegankelijk,bereikbaar,betaalbaar,kwalitatief en kwantitatief goed te zijn.
Er gaat meer dan 80 miljartd euro om in de zorg.
In de chronische, wlz- en pgb-zorg gaat het om 25 miljard euro.
Zoals de minister eens heeft gezegd: De zorg moet slimmer georganiseerd worden!
Een voorstel m.b.t. streekziekenhuizen: plaats hierin ook verpleeghuisbedden en huisartsenposten.
Probeer het eens!
Vriendelijke groet.
Deze Regering probeert met nieuwe woorden als wetenschappelijke kennis; praktijkkennis en ervaringskennis en nog veel meer woorden een nieuw vertrekpunt te creeren over integrale kwaliteitszorg. Deze Regering heeft er ook voor gezorgd dat elke patient zijn apotheekhouder/regels heeft. De ene patient krijgt normale zorg en de andere patient wordt heengezonden met goedkope medicijnen.
De verzekeraars zijn lachende derde in dit circus. Beter zou zijn gelijkheid van ”kwaliteit zorg” en premies met een eigen bijdrage als drempel voor elk 1ste bezoek. Verder dient alle zotheid van verscheidenheid in ziektepolissen, in medicijnen, in behandelingen te minimaliseren en vooral meer tijd steken in het realiseren van minder overheid en minder overhead ook in alle intramurale zieken-, verpleeg- en andere huizen waar cliënten / patienten verblijven, waaronder de ziekmakende administratieve regels en verantwoordingen. Het kan beter en ook goedkoper.
De prijsinformatie zal in het huidige systeemmodel geheim blijven. Hoogstens gemiddelde prijzen of prijzen voor contant betalende klanten. De Mededingingsregels verbieden het publiceren van onderhands verkregen prijzen, prijzen na aanbestedingen e.d.
De kwaliteit levert ook problemen op. Welke kwaliteit krijgt nu een superbudgetpolishouder in een ziekenhuis dat ook super in natura polis houders van zorg voorziet? Dezelfde kwaliteit? Neen, kwaliteit naar de prijs. Hoe weet een super in natura polishouder dan welke kwaliteit hij krijgt en waar hij volgens zijn polis recht op heeft? Hoe komt hij erachter dat het ziekenhuis hem de kwaliteit heeft geleverd voor een superbudgetpolishouder en de prijs declareert van een super in natura polis houder? Wie gaat dit controleren?
Per 1 maart hebben de gezamenlijke verzekeraars besloten om 200 geneesmiddelen niet langer te vergoeden. De verzekerden moeten die zelf betalen. Waarom deze maatregel niet genomen voor het bekend maken van de nominale premies? Nu betalen de verzekerden deze middelen 2x; De ex ante is gebaseerd op gemiddelden. Gauss curve werkt altijd. Dus gaan verzekeraars zoeken naar financiële ruimte om onder het gemiddelde te blijven; dat is hun winst!
Waarom makkelijk als het ook moeilijk kan?
Alles transparant? Dacht het niet. Gaat de Minister nu de prijzen van de DOAC’s, de hepatitis C middelen, de oncolytica, de griepvaccinaties e.d. vrij geven? De netto prijzen? Dacht het niet. Concurrentie gevoelig en strijdig met Mededingingsregels.
Zo ook met de vergoedingen van zorg door de verzekeraars. Wat zijn de netto prijzen die verzekeraars betalen aan zorgaanbieders en welke prijzen brengen verzekeraars verzekerden in rekening? En dat voor de verschillende soorten polissen? En dan ook nog in combinatie met de geleverde kwaliteit? Gaat niet lukken.
Wat is de marktconforme prijs die Restitutie verzekeraars betalen aan hun verzekerden die naar een niet gecontracteerde zorgverlener gaan? Is dat het gemiddelde van de budget, superbudget, standaard in natura en luxe in natura polissen? Of varianten hierop? Of naar eigen inzicht van de verzekeraars? Het is een hardnekkig misverstand dat restitutie alle declaraties 100% vergoeden. Dat is alleen bij gecontracteerde zorgaanbieders. Er is dan geen verschil tussen In Natura en Restitutie. Prijs en kwaliteit blijft geheim.
Ik geloof niet dat deze minister ook maar enig idee heeft wat er speelt in de zorg. Zij zet al haar kaarten op de zorgverzekeraars, die al hun informatie halen uit het declaratiegedrag van hun cliënten (via Vecoso) en roept over standaarden, die internationaal allang bestaan, maar waarover Nederland zélf weer een ei willen leggen.
Dutch Hospital Data maakt er een grote puinhoop van, overschrijdt alle gestelde termijnen, terwijl inmiddels iedereen wel weet dat DBC en DOT het grootste fiasco uit de zorg zijn gebleken.
Als Nederland nu eens op zou houden om alles zelf uit te willen vinden en zich aansluit bij internationaal geldende standaarden en zorgverzekeraars zich dienend opstellen en vooral ICT zich eens zou realiseren dat zij ondersteunend zijn aan het zorgproces en neit bepalen wat er moet gebeuren dan f=gaan wij een periode tegemoet waarbij patiënt en arts gezamenlijk een transparant en efficiënt zorgproces kunnen opzetten waarbij de lokale zorg dicht bij de patiënt geregeld wordt.
Ik vrees dat dit bij deze minister niet mogelijk is.
De minister probeert de zorg te verbeteren met een nieuw systeem. Maar geen systeem gaat werken als de zorgverleners ín dat systeem niet met hart en hoofd staan achter het werk wat zij dagelijks doen.
Het systeem moet zo eenvoudig en dienend mogelijk zijn. Wat hebben we gedaan? We hebben het alleen maar complexer gemaakt.
Zorgverleners moeten een groot deel van hun tijd besteden aan administratie. Terwijl de échte zorg gewoon gebeurt in direct contact tussen zorgverlener en patiënt.
Kwaliteit. Een moeilijk begrip, dat bestaat uit kwantitatieve en kwalitatieve elementen. In zijn aard dus altijd tot op zekere hoogte subjectief. Het meten ervan wordt daarmee al direct een hachelijk karwei, en gepresenteerde gegevens over kwaliteit zullen altijd beperkingen houden.
Een misverstand hierboven: het is niet zo dat iedere professional als beginner minder goed is en door ervaring verbetert. Ervaring betekent vaak ook het werken en denken langs heuristische modellen hetgeen ten koste kan gaan van effectiviteit, onervarenheid betekent soms het nauwer werken volgens de richtlijnen. De mooiste illustratie hiervan is het bekende typistenonderzoek: wat de oudere typisten misten aan snelheid compenseerden ze met ervaring; de ervaring die je jongeren misten compenseerden ze met flexibiliteit en snelheid. Onder de streep geen significante verschillen tussen ervaren en minder ervaren, belangrijkste is een gedegen opleiding (waar ook na- en bijscholing onder valt). En dan ben je in zorgtermen toch weer terug bij de criteria van beroepsverenigingen en het BIG register met haar voorwaarden. Dat sommigen dat te mager vinden, soi, maar veel meer is er niet dus daar zullen we het misschien toch mee moeten doen.
Politiek gezien is kwaliteit dan ook een term die meer als rechtvaardigingsgrond gebruikt wordt voor het differentiëren in geldstromen dan wat anders.
de benadering van de minister roept twee vragen op:
1. waarom volhardt het departement in het van zich af schuiven van als negatief geïnterpreteerde informatie?
de minister kiest opnieuw de vlucht naar voren in nieuwe afspraken en nieuwe technologische systemen. de ervaring met de eerdere pogingen is, dat weliswaar alle betrokken partijen medewerking toezeggen, maar zoveel drempels opwerpen dat de partij waar het uiteindelijk om zou moeten gaan, de patiënt, het spoor al snel bijster is. diens vertrouwde adviseurs, (huis)arts en zorgverzekeraar, hebben in het proces zoveel andere rollen en verantwoordelijkheden toebedeeld gekregen, dat zij dat vertrouwen steeds minder waar kunnen maken.
2. welke kwaliteiten wil het departement in het streven naar transparantie betrekken en waarom zijn veel voor de patiënten belangrijke kwaliteiten buiten beschouwing gebleven?
met reden wordt door zorgaanbieders veel aandacht besteed aan de verbetering van de kwaliteit van het zorgaanbod. ik constateer, dat daarbij voor de patiënt belangrijke kwaliteiten als beschikbaarheid en bereikbaarheid van zorg en van de locaties waar die zorg wordt aangeboden, doorgaans niet in het pakket worden meegenomen. niet alleen wordt door de concentratietendens voor zorgvoorzieningen, de fysieke bereikbaarheid minder, ook de (reis)kosten gaan voor zowel de patiënt als diens omgeving (mantelzorgers, maar vooral ook ziekenhuisbezoekers) in hoog tempo omhoog.
Kwaliteitsmeting is ook nog eens een momentopname. Iedere professional is als beginner minder goed, maar verbetert door ervaring. En iedereen kent goede en minder goede dagen, ook de meest deskundige prof.
Een kwaliteitsgetal aan iemand hangen is m.i. uitsluitend van belang voor de koehandel die zorginkoop heet: ter vermeerdering van de winst van de verzekeraar.
Ach, zit schippers er nog!. Hoe naief kun je zijn. Zeg toch eerlijk dat je het rangenstelsel invoert. Heb je geld, kun je topzorg (4- 5 sterren) zelf inkopen. heb je geen geld, dan kom je bij de ziekenhuizen met minder geld en kwaliteit terecht ( 1 tot 3 sterren), de overigen laag verzekerden of minima komen voor vergoeding van 1 ster in aanmerking. Ik denk dat het deze kant opgaat. Het is m.i. een ontwikkeling waar we ons echt zorgen om moeten maken. De macht van zorgverzekeraars en de rol van de inspectie, die administratief controleert en steeds minder middelen krijgt. En ik heb de ervaring dat instelling de rapportage meer op orde maken, dan dat het in de praktijk echt gaat. Maar zoals de wet matigheid ook hier geld. De macht van de sterke/grote invloedrijkste is bepalend, en niet de inhoud of de ‘ realiteit.’.