betreur de gevallen, die zonder zorg nergens blijven!
Stel voor een strenge meting te doen, alvorens deze toe te laten!

Hopenlijk leiden deze bevindingen tot verandering in de werkelijkheid van alle dag. Ik zie wel positieve intenties in strategische visies; maar inplementatie in de zorg van alledag laat op zich wachten.

Als partner van een manisch/depressieve man kan ik alleen maar instemmen met dit artikel. Toen de eerste symptomen zich 20 jaar geleden voordeden, werd vooral de nadruk gelegd op onze relatie, waardoor je naast de frustratie ook nog eens werd opgezadeld met een schuldcomplex. Komen er dan in de loop der jaren ook nog lichamelijke problemen bij, dan merk je dat men daar helemaal niet op ingesteld is. Je moet zelf overal achteraan en als je dan met vragen komt geeft men aan dat dat privacy gevoelige informatie is, terwijl ze er dan toch niets mee doen.

Landelijk zijn meer dan 15 jaar geleden zijn z.g. KOPP activiteiten opgestart: ondersteunen van Kinderen van Ouders van Psychiatrische Problemen, dan zou je zeggen dat er ook altijd naaste familie bij betrokken wordt, dwz de vader e/o moeder. Maar ja, de z.g. sociale psychiatrie dwz huisbezoeken en contact met de familie wordt vaak niet meer gedaan, op de kont zitten op de riagg dat wel. Terwijl de RIAGG’s deels ontstaan zijn uit de z.g. Sociaal Psychiatrische Diensten in de jaren 30 van de vorige euuw toen de Amsyterdamse psychiater Querido ontdekte dat als er geen zorg in de thuissituatie was de heropnames in de psychiatrie frequent waren, en van oudsher is de familie de eerste steun en toeverlaat bij mensen met psychische en psychiatrische problemen….. Het beroepsgeheim wordt vaak gebruikt als reden om geen contacten te onderhouden maar met selectieve informatie en bobvendien de diagnose zijn meestal toch bekend, manisch-depressief, depressief, schizofrenie, etc. Ik ben vrijmoedig geweest in mijn tijd maar nog nooit een kllacht aan mijn broek gehad, integendeel.
Schandelijk dat het bericht en de reacties nog zo getuigen van disfunctioneren van de GGZ

Ik, inmiddels 41 jaar, was/ben dochter van een vader die schizofreen is verklaard. In mijn jeugdjaren – van 1970 en de jaren erna speelde dit allemaal ook al. Toch bijzonder dat mijn moeder toen al aangaf dat er voor de patiënt – oh nee sorry we spreken tegenwoordig over cliënt, alle hulp beschikbaar is, maar dat je het als naaste (in dit geval echtgenote van en moeder van 3 jonge kinderen) maar zelf moest uitzoeken. Haar woorden: Geen enkele informatie, geen ondersteuning, geen vangnet enz. Hoe kan het toch dat er nu in 2011 (ruim 30 jaar later duzz) weer een artikel verschijnt, waarin exact hetzelfde wordt geconcludeerd. Mijn medeleven gaat uit naar al die mensen, die er maar mee te dealen hebben.

Hierbij mijn ervaringen en als ze nog meer wensen te weten mag u me bellen of kontakten.
1. 1995 gescheiden 2 kinderen. Vervreemd door ex/vrouw, daarna kinderen jaren niet meer gezien zie Studie Passyndroom. Toen al was het gewoonweg een zootje bij de ggz ofwel `riagg´ waarvan ik later wel degelijk de valse verklaringen en al kon achterhalen van een aantal zogenaamde hulpverleners. Laat me even niet lachen zeg.
Dochter oudste door manipulatie verzorgend ouder de moeder later opgenomen na die scheiding in de…ja u raadt het al `ggz´ en op vraag of ik BETROKKEN kon worden als `vader´ tenslotten kon ik BARSTEN, men was niet van zinds dat te doen.
De hufters. En ja dat woord blijft voor mij staan geachte `ggz´voor die hulpverlening die behalve val+se verklaringen op papier kalkt over een ander en nog erger daarna tegen rechters verzwijgen, daar kom ik zo op.
2e kind zoon sinds negende niet meer gezien en is nu oim precies te zijn morgen 25 jaar oud N.B.!! Telde niet mee met zijn negen jaar voor de rechter familierecht. Dank u ´ggz´ voor de desastreuze bemoeienis ook daarin.
2. 1999 kreeg ik relatie met BORDERLINER/ een dame die in verwachting geraakte. Betrokkenheid zat gevraagd voor bevalling/geboorte aan de `ggz` en…u raadt het al men verdomde mij terwille te zijn met als gevolg dat na geboorte de dame zonder reden en met….daar gaan we weer valse verklaringen en al de kuierlatten kon nemen met ook mij dochtertje geboren 2000.
En weer flikte die `ggz` het zeg ondanks de prima adviezen om niet in handel en wandel mee te gaan van borderliners, omdat daarmee dat gedrag van zulke vrouwen in stand wordt gehouden.
Tja en nu geachte ´ggz´ want door de zoveelste verzwijging ben ik nu derde kind sinds 2002 helemaal uit zicht verloren. En wat doen of deden jullie? Geen d.nder. Zelfs niet nadat er aangeklaagd waren bij Centraal Tuchtcollege. Overigens uitspraken openbaar 2003. Een drietal.
Ga uw gang en trekt eindelijk lering zodat kinderen niet vervreemden langer onterecht duizenden van ….vaders gepleegd door vrouwen onder jullie plu.
Met overigens andere grote risico’s ook vandien. Klakkeloos laten jullie toe dat familierechters zo gezag blijven geven bij en na geboorte aan zulke moeders de waanzin ten top!
En vaders kunnen ook voor jullie dat blijkt wel uit dit “artikel” verrekken.