Naar aanleiding van de uitzending van Zembla wil ik mijn bezorgdheid uitspreken over hoe er met gemeenschapsgeld wordt omgegaan. Het is een grof schandaal dat er zoveel geld verkwanseld is aan dubieuze zaken die niets met goede zorg te maken hebben. Ik vind dat de raad van bestuur gerechtelijk vervolgd moeten worden en een deel van de kosten terug moet betalen. Jaren lang vette salarissen opgestreken en een hele zorgorganisatie naar de afgrond geholpen. In wat voor land leven we dat dit allemaal mogelijk is. Over normen en waarden gesproken.

deze man heeft zo weer een nieuwe topbaan en lacht ons gewoon uit.zakkenvuller.

voor ik het vergeet alle ouders samen de krachten bundelen en een goeie advokaat nemen.

het is gewoon een schande als hij een bonus krijgt dan zakt mijn broek af.
Maar ja, in dit land hebben de zwakken niets te vertellen.het zou zo moeten zijn dat hij de schade die hij heeft aan gericht gewoon terug moet betalen.

Mooi dat Brink uit de door hem zelf gebouwde ivoren toren is gedonderd.

Vindt het jammer dat de medezegiingsorganen nu wel de voorpagina willen halen. Toen ze echter de kans hadden om (ruim een jaar geleden )met de besturen en bestuurder te praten lieten ze het afweten en ontbrak het aan daadkracht om de achterban op de juiste wijze tevertegenwoordigen. Dus ook zie laten de werkers op de vleor in de steek. een teleurgestelde medewerker.

Daar gaan we weer. Frits Brink er uit met een jaarsalaris van 250.000 euro krijgt zeker ook een bonus mee. Weer een interim bestuurder met wat voor salaris?
En nu lezen dat er banen verloren gaan.Nu, DE EERSTE ZORG IS, DE ZORG VOOR CLIENTEN.Was tot nu toe blijkbaar de laatste zorg voor de bestuurders.Het is werkelijk te gek voor woorden dat deze bestuurders zo hun gang konden gaan.Kopen van dure panden enz. enz. Niet luisteren naar de mensen op de werkvloer.Ooit eens gelezen van dhr Brink over de tekorten aan verzorgers dat het verzorgers niet te doen is om het salaris. Hoe haalt deze man met zijn salaris het in het hoofd dat verzorgers dit doen voor liefde werk en oud papier. Deze man leeft nog met denkbeelden van de jaren vijftig.
Mag hopen dat er niet gesneden wordt in de directe zorg. Als zus van een gehandicapte broer word ik zo moe en moedeloos van dit soort bestuurders. Hoe durft men zich zelf zo te belonen over de ruggen van verzorgers en clienten. Maar ondertussen wel allerlei kosten aan de clienten door te berekenen. Die van een karig wajong moeten rondkomen.