Met extra investeringen in ict moet er meer tijd voor de patiënt worden gecreëerd in de huisartsenzorg. Dat blijkt uit maatregelen van het kabinet die zijn beschreven in de Miljoenennota en in het hoofdlijnenakkoord huisartsenzorg.
In de Miljoenennota staat dat in
Met interesse lees is over de plannen van de regering met betrekking tot “De uitwisseling van gegevens tussen zorgverleners behoeft verbetering”. De vraag is hoe dit het beste kan. Enkele korte opmerkingen:
1. In 10 miljoen jaar evolutie heeft homo sapiens taal ontwikkeld, waarom moet dan de uitwisseling van patientgegevens ineens middels een nieuwe kode? De weg die bewandeld wordt nu is wederom dezelfde geldverslinende ICT-weg, die niet blijkt te werken, en gemonopoliseerd wordt door grote EPD-bedrijven. Dokters denken in taal, niet in kode.
2. De ICT ontwikkelt zich razendsnel, het kode-fetishisme stamt uit de transistortijd, waar we zuinig moetsetn zijn met het aantal bits en bytes. Gewone taal komt razendsnel terug in de ICT, omdat dat de manier is waarop echte zinvolle ICT de werkvloer kan helpen. De kode-kultuur is op zijn retour, en investeringen zijn water naar de zee dragen, zonloos dus. Krampachtig wordt deze cultuur in stand gehouden, omdat het zo’n lekker verdienmodel is gebleken.
3. De 500 miljoen uitgaven aan MedMij, PGOs, LSP zijn een schoolvoorbeeld van de idee dat meer-is-beter. Vergeet het maar. Innovatieve ICT die de werkvloer direct ondersteunt en de logica van de patient en dokter ondersteunt is nodig. Daar is echt geen 500 miljoen voor nodig. Esland is een voorbeeld, maar het kan nog beter, zie het MediPrepare-model, waar de patient werkt en de dokter echt helpt.
4. Apple Records is onlangs reintroduceert, het is superieur aan de MedMij’s, PGOs en LSPs van Nederland. Die initiatieven zijn al achterhaald voor introductie. Waar dokters op zitten te wachten is werkvloerondersteuning, waar patiente op zitten te wachten is een dokter die weer oog-contact-met-hen-maakt, die weet welke medische geschiedenis zij hebben, welke hun context is, en die tijd heeft voor hen, en niet voor een vierkant scherm.
5. Iedere dokter heeft geleerd hoe je een anamnese afneemt. De laatste 20 jaar heb ik hoogst zelden nog een goede anamnese kunnen vinden in EPDs, met uitzondering van een patient die toevallig nog gezien was in Belgie, Zuid Africa of in ontwikkelingslanden. Wat in goedesnaam is er mis met gewone taal om te communiceren?
Met collegiale groet, Hans