Simpel berekend lijkt het verhaal wel te kloppen. Maar over het algemeen is het nogal kort door de bocht; wààr blijven aangeboren afwijkingen die niet per definitie al op jonge leeftijd dodelijk zijn? Waar de erfelijke ziekten, die op een bepaald moment gewoon optreden ongeacht je levenswijze?
Ik heb zelf een (erfelijke) stofwisselingsstoornis waardoor ik overgewicht heb ondanks een leven lang dieet, veel sporten/bewegen etc. Maar desondanks heb ik daar bovenop ook (eveneens familiair voorkomend) diabetes ontwikkeld. Mijn beide ouders hadden problemen met de bloedvaten (ik gelukkig nog niet, maar de kans is groot dat ze in de komende 10 jaar wel gaan ontstaan). Daarnaast komen er een paar vormen van kanker voor in de familie.
Aan moeder’s kant sterven de familieleden relatief jong (tussen 60 en 70 jaar). Daar staat tegenover, dat m.n. van vader’s kant alle familieleden vrij oud en (mentaal)lang ook “redelijk bij” blijven (meerdere 100+).
Ik krijg steeds meer het gevoel, dat het MIJ verweten wordt, dat ik in bepaalde families geboren ben; dat ik er zelf schuld aan draag dat ik inmiddels de nodige problemen heb en daardoor veel gebruik maak van de zorgverzekeringen.
IK heb hier niet voor gekozen en mét mij veel andere chronisch zieken. WIJ doen zoveel mogelijk om minder gebruik van zorg te kunnen maken, maar willen we in leven blijven, blijft er voor ons niets anders over!
Waarom gaan al die personen die zo goed weten hoe anderen “horen te leven” en daarmee de kosten willen drukken niet op zoek naar een kloon van ADOLF HITLER. Díe hàd de allerbeste methode – in Nederland is dat niet zo bekend waarschijnlijk – : voordat hij begon met het opruimen van de joden, aan wie hij een hekel had, heeft hij alle Duitsers die ziek, zwak of misselijk waren (zoals lichamelijk en/of verstandelijk gehandicapten etc) in opruimingskampen ondergebracht en laten doden. Al die nutteloze opvreters verwijderen uit de maatschappij.
Zullen we als Nederlander dààr dan maar voor kiezen? Of laten we ze op een andere, iets minder humane, manier creperen door er gewoon maar voor te zorgen dat ze de noodzakelijke zorg gewoon niet meer kunnen betalen.
Ik hoop, dat u wel gezond bent (en blijft) … anders ziet het er niet te best uit!

Ik heb niet het idee dat dhr. Klink nu anders tegen de materie aankijkt dan in zijn tijd als minister. Volgens mij is zijn streven altijd geweest de gebudgetteerde zorg af te bouwen en zelfs af te schaffen. Cliënten, zorgaanbieders en zorgverzekeraars moeten zelf vraag (behoefte) en aanbod op elkaar afstemmen.
Dit proces verloopt helaas niet voorspoedig, in de GGZ zie je bijvoorbeeld dat heel lang is vastgehouden aan budgetparameters en het ook nog steeds aan de nodige transparantie ontbreekt. De noodzaak om veranderingen door te voeren is daarmee weggenomen. Het gevolg daarvan was uiteindelijk een flinke budgetmaatregel en het gesteggel over de eigen bijdrage.
Volgend jaar zal uitwijzen of alle partijen door de overgang naar prestatiebekostiging, de omslag echt gaan maken. De rek is er in het huidige systeem wel uit. Elke maatregel gaat op dit moment direct ten koste van de zorg. De nieuwe situatie moedigt aan te innoveren, het is aan cliënten en zorgverzekeraars om de beste initiatieven te belonen.
Ik haal uit dit verhaal ook niet we maar beter kunnen roken en ongezond eten. Is het niet zo dat rokers veel bijdragen aan de schatkist en daar zelf maar relatief kort gebruik van maken? Ik weet niet wat het resultaat per saldo is, maar het lijkt me zeker geen aanmoediging om te blijven roken.

Wat een rare reactie. Dit standpunt is reeds lang bekend en onderbouwd door cijfers. De kosten per levensjaar zijn echter wel zeer verschillend voor langlevende mensen met een gezonde levensstijl en ongezonde en kort levende personen. De kosten worden over een langere periode uitgesmeerd en dat maakt toch verschil. En dan heb je ook nog de kwaliteit van leven. Met een beetje gezond verstand zijn de andere bovenstaande standpunten voor iedereen af te leiden. Nu is gezondheidszorg meer dan cijfers alleen (gelukkig), maar waarom doorgaan op een ingeslagen weg, welke is gebaseerd op meer ideologische dan feitelijke standpunten? Nu vraag ik me nog wel af of Klink in zijn nieuwe baan nu zo consistent is met zijn eerdere opvattingen en werk. Of is er hier ook weer sprake van voortschrijdend inzicht?

Een controversieel standpunt waaruit blijkt dat hoogleraren ook maar mensen zijn. Laten we dan maar roken weer overal toestaan, suiker en vet subsidiëren en stoppen met het stimuleren van sporten. Dan worden de mensen minder oud en is meteen het pensioenprobleem opgelost.