Goed advies van Mr Mous. Maar hier komt direct de crux van de maatschappij en het verschil tussen semi-overheidsinstellingen en bedrijven aan de oppervlakte. Zorgaanbieders krijgen vaak nieuwe ( tijdrovende) opdrachten om controlerende gremia ( die vaak duurder zijn dan de opbrengst) te faciliteren Om het "bestaansrecht" van een dergelijke controleinstantie ( gemaskeerd) te accorderen. Zo wordt niet in geld maar in tijdsbesteding afgerekend.
Verschil tussen met name de
zorg en particuliere bedrijven is dat in de zorg er gewerkt wordt tegen een fixed price. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld advocatenkantoren waar bij tijdsbesteding de tikker gewoon doorloopt. Hoe meer formulieren er ingevuld moeten worden , hoe meer de tikker loopt , hoe hoger de factuur. En die factuur wordt betaald door ….juist .. de client !
Bovenstaand is een voorbeeld van hoe wij met zijn allen proberen een failliet systeem in stand te houden door het waterhoofd nig meer te vullen …
Misschien is marktwerking waarbij de ( opgelegd) besteedde tijd gewoon ook wordt afgerekend dan toch een betere oplossing .. ipv deze op de bovengenoemde wijze te "reguleren" dat heette vroeger gewoon stelen !

Het is ook niet fair om alle kosten en financieel risico volledig bij de zorgaanbieder te leggen. Daar die hier volledig afhankelijk is van de medewerking van de patiënt.
Maar wat misschien nog wel schrijnender is dat ROM en de bruikbaarheid van de lijsten voor het beoogde doel, academisch niet deugt. Behandelaars zijn vanuit de wet BIG en hun ethiek gehouden om niet dat van de patiënt te vragen waarvan men niet overtuigd is dat het ten goede komt van de patiënt. Ook behandelaren zouden dus ROM moeten kunnen weigeren. Helaas is dat vanaf 2018 verboden. De politiek gebiedt behandelaren hier dus te werken in strijd met hun eigen beroepscodes en wet BIG. Waarom hoor ik daar niemand over?

Dat patiënten die gebruik maken van zorg hierover een evaluatie voor invullen vind ik te verdedigen. Maar waarom de hulpverlenende instelling verantwoordelijk stellen voor het laten invullen van vragenlijsten. Als de zorgverzekering een evaluatie wenst waarom regelen zij dat zelf niet met hun eigen verzekerde? Nu lijken alle kosten die dit met zich mee brengen zorgkosten maar m.i. zijn dat administratie-/verzekeringskosten. Verzekeraar neem je eigen verantwoordelijkheid!!

Ik begrijp dat het invullen van een Rom-lijst voordelen biedt. Het voert m.i. echter veel te ver om boetes uit te delen indien een cliënt zo'n lijst niet invult. Temeer daar de informatie (zij het geannonimiseerd) ook voor onderzoeksdoeleinden kan dienen. Motiveren van een cliënt lijkt mij een betere optie. Indien men niet wil meewerken aan het invullen van lijsten, moet men daarin de vrije keus hebben. Dat heet democratie. Nu geven we vooral toe aan de nimmer aflatende controledwang van ziektekostenverzekeraars. Zij eisen een (opgelegd) percentage ingevulde Rom-lijsten en dreigen met kortingen op het budget, indien instellingen daaraan niet voldoen. Gedreven door de angst op kortingen op het budget door verzekeraars zoekt men wegen (nu zelfs met behulp van de wet) om cliënten te dwingen om Rom-lijsten in te vullen. De ziektekostenverzekeringen stellen zich op als een dictator en de hulpverlening volgt slaafs, bang voor repressailles. Politiestaat-achtige activiteiten! Waar gaat dat heen?