Jeroen Muller heeft het over honderden miljoenen euro’s besparen door OVERbehandeling aan te pakken.
Maar wat vindt Jeroen Muller van de VEEL MEER honderden miljoenen euro’s tekort om de ONDERbehandeling aan te kunnen pakken ?!

Zolang Schippers marktwerking in de zorg voorstaat, neem ik 'de miljardenbesparing' met een korreltje zout. Je moet toch wat roepen! De Ggz-patient is over de schutting van de gemeente gegooid. Daar dient zich tevens een nieuwe 'markt' aan, ook omdat indicatiestellers van de gemeente gelijktijdig in dienst zijn van de grote zorginstellingen. Voor de Ggz betreft het vaker maar een instelling in de regio. Kwestie van de slager die zijn eigen vlees keurt!

Blijkbaar worden er mensen te lang in een behandeling gehouden, terwijl er aan de andere kant mensen op wachtlijsten komen voor behandeling.
GGZ instellingen worden gesloten.
Behandeling is overgeheveld naar gemeenten.
Zgn fact teams worden ingezet bij de mensen thuis.
Dit is vermoedelijk nog steeds dure zorg.
De psychiater, psycholoog en dergelijke komen bij je thuis.
Mijn ervaring is echter dat men de zorg graag in eigen handen wil houden, crisiszorg ingezet moet worden buiten kantooruren. Terwijl specialistische begeleiding, zoals wij geven, voorhanden is, ook buiten kantooruren.
Wil je echt besparen zorg dan dat de mensen maatwerk krijgen. Doe alleen dat wat nodig is.
Wij krijgen mensen als cliënt, met complexe hulpvragen. Zijn vaak vastgelopen binnen de GGZ of doordat gemeenten eerst mensen alleen een ZIN budget willen geven vanwege contracten met grote instellingen.
Alles rond het krijgen van een ZIN contract s te duur voor kleine organisaties.
Sommige gemeenten geven wel een PGB af omdat je maatwerk kunt leveren.
Hoe kun je nog beter besparen? Door elkaar ook iets te gunnen. Durf ook de burger te vertrouwen als deze om een indicatie vraagt.
De burger moet vaak langs zoveel schijven voordat de effectieve hulp kan worden ingezet.
Denk ook vooruit. Je kunt preventief zoveel doen om duurdere zorg te voorkomen.
Graag zouden we samenwerken om meer voor cliënten te kunnen beteken.

Zonder meer geloof ik dat dit gegeven juist is. Maar toch is het zo dat er voor gewaakt moet worden dat het contact niet in een keer wordt afgebroken. De cliënten waar het om gaat hebben blijkbaar toch behoefte aan contact. Als dit er plotseling niet meer is. Is de kans groot dat de zij toch het gevoel hebben er weer alleen voor te staan. En dit kan weer leiden tot een terugval wat naast het feit dat dit voor de cliënt heel naar is ook weer de nodige kosten met zich meebrengt. Eigenlijk zouden wij weer terug moeten naar een goedkopere mogelijkheid voor de cliënt om toch het gevoel te behouden dat hij er niet alleen voor staat. Nog niet zo lang geleden voorzagen de dag activiteiten centra daarin. Toen deze in de negentiger jaren van de vorige eeuw opgericht werden nam de opname frequentie van een groot aantal cliënten af. Dit was ook de oorspronkelijke doelstelling van deze centra. Jammer is het dat deze doelstelling op de langere termijn uit het oog verloren is en de cliënten geprest werden om meer te moeten doen dan waar zij eigenlijk behoefte aan hadden. Resultaat minder bezoekers waardoor ze uiteindelijk wegbezuinigt zijn. We zouden er voor moeten pleiten om een klein gedeelte van de besparingen die te behalen zijn op het stopzetten van ineffectieve behandeling te investeren in,nieuwe dag centra waar de cliënt dagelijks kan verblijven zonder enige verplichting.

Overbehandeling. Soms zal dat echt zo zijn. Of is het ook vaak niet stabiel houden, zonder zichtbaar resultaat om erger te voorkomen? Gezien toename van aantal ' uitbehandelde' verwarde mensen die een gevaar zijn voor zichzelf en samenleving maar geen plek in ggz kunnen krijgen…..