Ggz-aanbieders moeten vanaf 2014 op de factuur aangeven wat de diagnose van patiënten is en hoeveel tijd zij aan behandelingen besteden. Dat staat in het onderhandelaarsresultaat ggz dat minister Edith Schippers op 16 juli heeft gesloten met brancheorganisaties.
Het onderhandelaarsresultaat ggz 2014-2017 borduurt voort
Leuk Alberts. Uw laatste gedachtengang over de operatiezalen verheldert de AMBTELIJKE denkwijzen over de ZORG. Duidelijk de 9 tot 5 mentaliteit. Beste Joshua . Net als paarden meent de politiek OOGKLEPPEN nodig te hebben . Zelfs met …… slaat zij overigens al vaak OP HOL en vergaloppeerd zij zich al te vaak , vooral in de Caribbeans. P.s. Van 16 Miljoen Nederlanders weet de Roverheid precies de inkomsten . Van slechts 16 overheidsdepartementen zijn de UITGAVEN…. NIET…. precies bekend. ? ? ?
De DSM classificatie was al eenvoudig terug te vinden, als je het bedrag weet en het NZA percentage kan je de stoornis die erbij hoort zo in de tabel opzoeken. Verder vind ik het vermelden van het totaal aantal minuten logisch, dacht eigenlijk dat verzekeraars dat al konden inzien – niet dus.
@Joshua: DBC’s zijn al tarieven op zwaarte en tijdsbasis. De patiënt kan dus al weten dat als hij zeg 700 minuten zorg krijgt voor een depressie, wat dat kost. Punt is echter dat voor velen onduidelijk is dat er ook indirecte tijd bij komt (vergadering, rapportage, correspondentie, overleg verwijzer etc) en dat het in de GGZ van te voren erg moeilijk is in te schatten hoe lang een behandeling duurt omdat de relatie classificatie – behandelduur feitelijk afwezig is. Ik begrijp ook niet waarom de GGZ een vaste eindfinanciering moet hebben: moet je mensen onbehandeld naar huis sturen? Zou een mooie boel worden op de operatiezalen in Nederland, ‘sorry mijnheer, maar die complicatie valt buiten het kostenplaatje, we maken u maar dicht’.
Het is teleurstellend te zien dat de minister en haar ambtenaren maar blijven doorgaan op de heilloze weg. Wanneer gooien ze de oogkleppen eens af! Waarom moet het nu weer zo complex, hetgeen weer enorm veel geld kost. Wat te denken wat deze maatregelen, controle, wijziging van de software, de administratie, de handhaving, de IGZ, enzovoort allemaal kost. Ik vraag mij werkelijk af wanneer mensen die dit kunnen bedenken eens langs de GGZ psycholoog moeten. Als dat al mag van het heilige macrobudget….
Waarom niet een algemeen met alle partijen overeengekomen tarief op zwaarte en tijdsbasis. Niet op diagnose, enz. Zijn we gelijk van de privacyproblematiek af. Zinvolle GGZ zorg bij de voordeur bepalen, limiteren in omvang op basis van nut, en ook de patient deels verantwoordelijk maken. Gelijk de kosten vaststellen bij aanvang, geen open eind financiering. De kosten lopen op omdat iedereen maar onbeperkt wil en kan consumeren! De kostenstijging ligt grotendeels bij de consument. Soms is eindeloos doorgaan en blijven hangen niet meer zinvol en eerder schadelijk.
Kent u al het sprookje van zorgverzekeraars Nederland dat de op straat liggende Privacy gaat garanderen , middels een verzoek ( voor wat ? ? ) bij het c v p . Binnenkort met de andere utopieën in de gebundelde uitgave van , vooral in de eigen sprookjes gelovende , E. Schippers ?.
Nieuwe GGZ zorgaanbieders: hoeveel jaren achterstand kan de inspectie in korte tijd inlopen bij de controle van nieuwe aanbieders? Deze transparante manier van declareren maakt het fraudeurs lastiger, maar juist de GGZ doelgroep is het meest kwetsbaar op gebied van privacy. Dit dient dus het belang van de financier en niet de patient. Worden we hier als maatschappij beter van? Dan ook maar gelijk alle geslachtsziekten openbaar?