Een interessante ontwikkeling. Alle medewerkers in het ziekenhuis hebben in het algemeen minimaal een jaarcontract, dus de salariskosten voor het gecontracteerde jaar zijn bekend. Het pand staat er , de operatie kamers zijn ingericht, ICT contracten zijn opgemaakt en endoscopen staan opgesteld. De variabele kosten zijn medicijnen, sterilisatie, gazen, eten, afvalverwerking en niet te vergeten en wellicht het duurst: prothesen. Overigens zouden medewerkers, doordat er meer patienten komen, misschien kunnen overwerken en is dat naast dat ze tot de vaste kosten behoren ook variabele kosten.
Dus moet het ziekenhuis zorgen dat ze inzicht in variabele kosten krijgen bij verschillende patiëntenaantallen. Dan kunnen ze de risico’s berekenen die ze lopen onder het contract met de verzekeraar. Ook kunnen ze bij verschillende volumes verschillende prijzen van de verbruiksmiddelen afspreken. Een farmaceutische fabrikant die generieke medicatie maakt zou nauw betrokken kunnen worden in de ‘supply chain management’. Waarom nog een stukprijs en niet gewoon een abonnement voor het jaar met een farmaceut? Net zoals een vast ICT contract. Dan is het voor een ziekenhuis ook veiliger wat betreft onverwachte prijzen. Probleem is dan wel dat de huidige ‘Merk farmaceuten’ nu zeer grote kortingen geven aan ziekenhuisapotheken, waardoor ze op die manier de eerste lijn sturen naar ‘Merk medicatie’. Een ziekenhuisapotheek zou dan nu al heel goedkoop uit zijn. Een uitdaging voor fabrikanten van generieke medicatie, maar ook voor merk fabrikanten om deze abonnement contracten op te stellen. Meer rust voor beide partijen en een meer constante geldstroom. En mochten er ten aanzien van prothesen meer van nodig zijn, dat er dan een clausule is opgenomen dat de prijs daalt per patient. En deze afspraken met leveranciers kunnen dan door een groep ziekenhuizen worden gemaakt. Of met een groep ziekenhuizen een professionele onderhandelaar aantrekken die een marge verdient van de besparing die hij bewerkstelligt.
En je kan gedurende het jaar het proces ook aanpassen aan de ontwikkelingen. De poliklinieken monitoren bijvoorbeeld de patientenstroom en mocht deze toenemen medio het betreffende jaar dan daalt de gereserveerde tijd per patient op de polikliniek met zoveel seconden, dat er geen wachttijden ontstaan en geen stijging van de kosten. Of de specialisten en ondersteunend personeel kan een bonus beloofd worden als ze een optionele avondpoli in hun contract opnemen die ingesteld kan worden gedurende het jaar mochten de aantallen sterk toenemen. Dit vereist veelvuldig uitleg door het management en ondersteuning van het plan door het gehele personeel. Dan moet het personeel wel via heldere en simpele grafieken op het intranet op de hoogte gehouden worden van de patienten stromen.
Het is te doen om te besparen en winst te maken, maar de uitleg, overleg en afspraken maken, moeten continu plaatsvinden met al het personeel. De vinger aan de pols van de kosten en patiënten aantallen moet ook voor iedereen (ook patienten) zichtbaar zijn. Dan zullen ze snappen waarom een polibezoek korter wordt. Solidariteit moet zichtbaar zijn.
Het zal wennen zijn, maar het is de tand des tijds die aan de solvabiliteit van de zorg knaagt en dat geknaag kan iedereen horen. Dat zal de acceptatie versnellen. Al met al een interessante uitdaging voor het Haga ziekenhuis en de verzekeraar Menzis. Sterkte en succes!

Een interessante ontwikkeling. Alle medewerkers in het ziekenhuis hebben in het algemeen minimaal een jaarcontract, dus de salariskosten voor het gecontracteerde jaar zijn bekend. Het pand staat er , de operatie kamers zijn ingericht, ICT contracten zijn opgemaakt en endoscopen staan opgesteld. De variabele kosten zijn medicijnen, sterilisatie, gazen, eten, afvalverwerking en niet te vergeten en wellicht het duurst: prothesen. Overigens zouden medewerkers, doordat er meer patienten komen, misschien kunnen overwerken en is dat naast dat ze tot de vaste kosten behoren ook variabele kosten.
Dus moet het ziekenhuis zorgen dat ze inzicht in variabele kosten krijgen bij verschillende patiëntenaantallen. Dan kunnen ze de risico’s berekenen die ze lopen onder het contract met de verzekeraar. Ook kunnen ze bij verschillende volumes verschillende prijzen van de verbruiksmiddelen afspreken. Een farmaceutische fabrikant die generieke medicatie maakt zou nauw betrokken kunnen worden in de ‘supply chain management’. Waarom nog een stukprijs en niet gewoon een abonnement voor het jaar met een farmaceut? Net zoals een vast ICT contract. Dan is het voor een ziekenhuis ook veiliger wat betreft onverwachte prijzen. Probleem is dan wel dat de huidige ‘Merk farmaceuten’ nu zeer grote kortingen geven aan ziekenhuisapotheken, waardoor ze op die manier de eerste lijn sturen naar ‘Merk medicatie’. Een ziekenhuisapotheek zou dan nu al heel goedkoop uit zijn. Een uitdaging voor fabrikanten van generieke medicatie, maar ook voor merk fabrikanten om deze abonnement contracten op te stellen. Meer rust voor beide partijen en een meer constante geldstroom. En mochten er ten aanzien van prothesen meer van nodig zijn, dat er dan een clausule is opgenomen dat de prijs daalt per patient. En deze afspraken met leveranciers kunnen dan door een groep ziekenhuizen worden gemaakt. Of met een groep ziekenhuizen een professionele onderhandelaar aantrekken die een marge verdient van de besparing die hij bewerkstelligt.
En je kan gedurende het jaar het proces ook aanpassen aan de ontwikkelingen. De poliklinieken monitoren bijvoorbeeld de patientenstroom en mocht deze toenemen medio het betreffende jaar dan daalt de gereserveerde tijd per patient op de polikliniek met zoveel seconden, dat er geen wachttijden ontstaan en geen stijging van de kosten. Of de specialisten en ondersteunend personeel kan een bonus beloofd worden als ze een optionele avondpoli in hun contract opnemen die ingesteld kan worden gedurende het jaar mochten de aantallen sterk toenemen. Dit vereist veelvuldig uitleg door het management en ondersteuning van het plan door het gehele personeel. Dan moet het personeel wel via heldere en simpele grafieken op het intranet op de hoogte gehouden worden van de patienten stromen.
Het is te doen om te besparen en winst te maken, maar de uitleg, overleg en afspraken maken, moeten continu plaatsvinden met al het personeel. De vinger aan de pols van de kosten en patiënten aantallen moet ook voor iedereen (ook patienten) zichtbaar zijn. Dan zullen ze snappen waarom een polibezoek korter wordt. Solidariteit moet zichtbaar zijn.
Het zal wennen zijn, maar het is de tand des tijds die aan de solvabiliteit van de zorg knaagt en dat geknaag kan iedereen horen. Dat zal de acceptatie versnellen. Al met al een interessante uitdaging voor het Haga ziekenhuis en de verzekeraar Menzis. Sterkte en succes!

de verzekeraar krijgt inzicht in de kostprijzen? WTF… welke leverancier geeft zijn kostprijzen weg in een normale commerciele omgeving!?!
mag dat zomaar? NMA?!

Wellicht is de deal niet zo dom, en heeft HAGA op basis van 2009 een hoog volume en was de productie in 2010 en 2011 lager? waardoor ze in 2012 genoeg ruimte hebben? glas halfvol of halfleeg… haga zit ook met nieuwbouw dus wellicht druk van banken om snel afspraken te maken, ik vraag me af hoe of ze niet veel patienten gaan doorwijzen als ze bijna de limiet halen.

Beide partijen verwachten van deze afspraak beter te worden. De vraag is wie de rekening dan betaalt. Worden er stringentere afspraken gemaakt met de eerste lijn over de indicaties voor verwijzing, de toegankelijkheid en de kwaliteit. Ik vrees dat de kwaliteit waar die niet expliciet en toetsbaar geformuleerd wordt uiteindelijk de kans loopt om het kind van de rekening te worden. Als het een ziekenhuis in mijn omgeving zou zijn zou ik me afvragen of ik dat risico wil lopen en voor een ander ziekenhuis kiezen. Misschien is dat waar op gerekend wordt. De toeloop loopt terug en met de andere zienhuizen worden stringentere budgetafspraken gemaakt. Ik ben benieuwd hoe dit experiment wordt geevalueerd. Het lijkt me dat de inspectieeen extra oogje in het zeil zou moeten houden.

Welke patienten worden geweigerd?
En op welk moment?
Waar gaan deze patienten dan naartoe?

Zeer interessante stap voor beide partijen. IGZ zou moeten monitoren of alle verzekerden de zorg krijgen die ze nodig hebben. Aangezien IGZ niet zou weten hoe het dat zou mouten doen kunnen we nu al vaststellen dat deze contractvorm een succes is.

Heel raar dit. Blijkbaar gaat het Haga ziekenhuis er vanuit dat ze minder patiënten krijgen, immers anders zou de financiele houdbaarheid in gevaar komen.
Daarnaast zit in de overeenkomst tot aanneming van werk zonder een regeling voor meer- en minderwerk een prikkel voor het ziekenhuis om minimale kwaliteit te leveren. Zeker nu kwaliteit als contractsvariabele vaak not done of niet mogelijk is.
Als meer ziekenhuizen dit model gaan volgen, dan hebben we over een paar jaar een enorm probleem. De zorg MOET veranderen, er moet ruimte komen voor reallocatie van dure of kwalitatief mindere ziekenhuizen naar goedkopere of kwalitatief betere instellingen. Daarnaast kan dit systeem geen rekening houden met de veranderingen in zorgvragen door verzekerden binnen een verzekeraar (meer zieke mensen of andere behandelingen), laat staan tussen verzekeraars (overstappers).
Tenslotte is het natuurlijk wel heel erg raar als een zorgaanbieder de facto het risico voor de zorglast van de verzekerden van een verzekeraar draagt. Waarom hebben we dan nog een verzekeraar nodig? #menzinsschafftsichab.

Het is je bedrijfsprocessen zo efficient mogelijk uitvoeren. Als ziekenhuis doelen stellen en je met name richten op kwaliteit tegen een redelijke prijs. De burocratie uitbannen en Clientvriendelijk blijven werken. De Politiek kan daar veel van leren.

Zoveel mogelijk patienten in de 1e lijn houden. En nu worden de huisartsen weer gekort omdat die teveel gedaan zouden hebben.
Schiet mij maar lek

En nu maar hopen dat je als patiënt aan het eind van het jaar dezelfde zorg krijgt als in het begin van het jaar

het ziekenhuis loopt natuurlijk geen risico dat er teveel patienten komen dit kunnen zij namelijk prima regelen. En na 3 jaar minder doen krijg van van ziekenkostenverzekeraars ook minder poen