Het afscheidsinterview van oud pvda politicus en in deze 8 jaar lang voorzitter Raad van Commissarissen Espria, Hans Noten, is interessant en openhartig. Hij schetst realistisch dat het accent op “meer handen aan het bed” onhaalbaar is op termijn. Ben met hem eens dat alleen op het volume van VenV professionals gericht te zijn weinig strategisch soelaas kan bieden. De inhoud van hun bijdrage moet daarin meegewogen worden. Het viel me op dat deze toezichthouder een wat “verkreukeld beeld” heeft van de huidige inhoud van VenV professionals. De positieve en preventieve ( ook voorkomende zorg ) bijdragen ( bijv. In de wijkverpleegkunde of ggz verpleegkunde) noemt hij niet en blijft bij zijn beeld dat de reparatie van kwalen centraal zou staan bij deze beroepen. Jammer, dat dit beeld niet gecorrigeerd werd in zijn betrokken bijdrage aan de kwaliteit van een grote zorginstelling en toekomstvisie. Dat de gehele ouderenzorg of gehandicaptenzorg domein van VenV professionals zou zijn lijkt me onjuist. Het gaat om specifieke hulpvragen, verwijzingen en indicaties die op hun terrein komen. Andere gebieden ( welzijn, maatschappelijke diensten, woningbouw enz. ) zijn zeker zaak van andere vaklieden. Het containerbegrip “zorg” draagt bij aan voornoemde foutieve beeldvorming.

Dag Han,
Zeer juiste analyse. Je geeft zelf al aan welke strategie, welke kant wij wel op moeten met de organisatie van ‘de kwaliteit van leven’.
Zoals voor jou natuurlijk ook bekend vanuit de ‘sociotechniek’ is de weg die ik promoot:
1. dempen van de zorgvraag o.m. door in te zetten op zelforganisatie van burgers/patiënten, 2. integrale zorg organiseren door slimme netwerkstructuren te ontwikkelen, 3. inzetten van productieve technologie.

Wat een geweldig wijze én waardevolle woorden. Dat ze hartveroverend mogen zijn voor ieder die het aangaat

Ik ben het eens met de noodzaak voor een veranderde kijk op de ouderenzorg, waarbij niet het vermijden van risico’s en fouten voorop staat, maar denken vanuit welzijn en kwaliteit van leven. Hierbij in acht nemende dat wij als samenleving de verminderde mogelijkheden van ouderen die zorg nodig hebben, maar moeilijk kunnen verdragen, terwijl het een realiteit is die we moeten omarmen om goede zorg te kunnen leveren. We hebben hier wel vitale zorgmedewerkers voor nodig, en ruimte en aandacht voor vakmanschap en professionaliteit. Ook de IGJ is hierin verder in haar denken en heeft hierover afgelopen week gepubliceerd:

https://www.igj.nl/actueel/nieuws/2020/12/10/personeelstekort-in-verpleeghuizen-aanpakken-door-samenwerking

Han. dit lijkt mij een nieuwe missie waardig!
Deze inzichten op de goede plekken krijgen vanuit je inmiddels onafhankelijke positie!
En vooral als tegenbeeld van 1/ politiek gedreven prioritering op zorg, 2/ dat slechts nieuws en sensatie over incidenten het wint van het goede grote verhaal en 3/ dat de mens niet wil accepteren dat je minder gezond kunt worden en dan toch levenskwaliteit kunt ervaren, maar anders!