Data, dat het niet goed gaat genoeg! Preventiedoelen en preventiebeleid zouden zich volledig op de jeugd moeten richten. Het was geen vrijblijvendheid, maar verlies van kennis binnen de (para-)medische curricula, die de teloorgang van de preventiekracht, vanuit de Gezondheidsleer via het Onderwijs (gymnastiek, lichaamshygiëne, aanleren discipline en zelfdiscipline, Huishoudscholen met Voedingsleer!!) tot diep in de common sense en arbeidersklasse geborgd, inluidde. De drive van universiteiten om in de Ziekteleer te gaan scoren bepaalde het beeld tot: “kijk eens hoe goed we zijn”. De Mammoetwet mag als omslagpunt gelden. Politiek na lang gesteggel bedoeld om onderwijs voor meer mogelijk te maken, maar voor het overleven van de uit Duitstalig Europa overgenomen Gezondheidsleer en dus de brede gezondheid van het opgroeiend kinderlichaam een ramp. De TV en de zitbank lieten ook de ouders hun voorbeeldfunctie in gezond leven vergeten. We gingen de Amerikanen achterna, tot op de dag van vandaag geen goed gidsland als het om volksgezondheid en preventie gaat. De sedentaire leefstijl treft vlg. het RIVM onze jeugd heel erg hard. Het is het goed begeleiden van de ontwikkeling naar gezonde houdingen en een een optimaal werkend bewegingsapparaat in de groeifase , die ons een veel meer gezonde volwassen bevolking kan opleveren. Kennis herinvoeren is niet zo duur als blijven dweilen met de kraan open.