De zorgen van mw. Witjes zijn heel legitiem. Immers noch het collectief van de ziekenhuizen noch het collectief van de medisch specialisten is de afgelopen decennia in staat gebleken zelf de regie over de zorg in handen te nemen. Het respect van de politiek voor de zorg, de onderhoudsdienst van de kennisintensieve BV Nederland, is volledig verkwanseld door onderlinge strijd, zowel tussen koepels van ziekenhuizen en van medisch specialisten, tussen bestuur en staven in ziekenhuizen als tussen ziekenhuizen en medisch specialisten onderling in eigen kring. Kortom: eigen schuld!

De zorgen van mw. Witjes zijn volkomen terecht. Maar zorgaanbieders (waaronder medici) en zorgverzekeraars vechten een strijd uit waarbij het belang van de zorgvrager/ patiënt/ klant/ burger nauwelijks wordt behartigd: zowel de zorgaanbieder als de zorgverzekeraar wordt geprikkeld door winst. De winst van zorgaanbieders stijgt bij zoveel mogelijk dure behandelingen, wat voor de patiënt niet per definitie de beste behandeling hoeft te zijn. De winst van zorgverzekeraars groeit door zo goedkoop mogelijke zorg in te kopen. Deze zorg hoeft voor de patiënt niet per definitie de beste zorg te zijn.
Ik maak me als potentieel patiënt dus nog meer zorgen en weet niet voor welke partij ik moet kiezen. De overheid kiest voor de zorgverzekeraars. Vooralsnog heeft de dokter mijn voorkeur.

Zorgverzekeraarsgieren zullen nog meer winst gaan maken , want zij bepalen binnenkort welke patiënt , met welke medicijnen ,bij welke arts in welk ziekenhuis ,voor , door de woekerpolisverzekeraarsgieren bepaalde , ziektes , afwijkingen en syndromen , binnen of na ,door hen bepaalde tijden , behandeling moet ondergaan . Het syndroom ” keuzestress” wordt zo in elk geval door de verzekeraarsgieren uitgeroeid. DUS , sluit ook geen , slecht vergoede , aanvullende , NIET VERPLICHTE , voor de tegenpartij zeer winstgevende , verzekeringen meer af en bespaar als regeltjeslanders 1,5 miljard euro’s aan overbodige premies .