Artsenfederatie KNMG is “huiverig” voor plannen met mobiele teams van een levenseindekliniek die euthanasie kunnen uitvoeren. Het gaat om patiënten met een verzoek voor euthanasie die hiervoor niet bij hun eigen arts terecht kunnen.
KNMG vindt dat euthanasie niet gescheiden
Wat vooral opvalt is dat de Landelijke Huisartsen Vereniging zich niet in deze discussie mengt.
Helaas is het bij de jongere generatie artsen (maar ook bij ouderen!) zo dat er met de huisarts geen behandelrelatie meer kan ontstaan. Door 5 minuten spreekuren voor 1 klacht, voor de 2e een nieuwe afspraak maken, naar de diabetesverpleegkundige, de praktijkassistent voor geestelijke problematiek enz.. Deze ervaringen hoor ik bij mijn patienten (agglomeratie met een wat grotere stad en een aantal kernen eromheen, zo heb ik het ook ervaren bij vertrek van mijn vertrouwde huisarts. Als je bij je eigen arts niet terecht kan dan kan de KNMG beter inventariseren wie wel of wie niet bereid is tot euthanasie en dan kan een arts een patient doorverwijzen. Maar ja, dat is in een andere stadswijk en dan krijg je geen huisbezoek meer (‘U woont niet in ons verzorgingsgebied’). Daarom komt de KNMG niet met een ander voorstel dan afwijzen. Men moet meerdere heren dienen, de patient, de geneeskunde, de huisarts, de specialist en de eigen bureaucratie.
Jammer, dat de KNMG niet in staat is om uit de eigen cirkelredenering te stappen en verder te kijken dan de leefwereld van de arts. De mens met een stervenswens prevaleert. Enerzijds op de gedrevenheid van artsen om maar door te blijven behandelen. Anderzijds op artsen met morele bezwaren. In beide gevallen dient de arts een stapje terug te doen.
KNMG, in plaats van commentaar te leveren, doe hier iets aan “Wat er dan wel moet gebeuren als patiënten niet bij hun eigen arts terecht kunnen, vermeldt de artsenfederatie niet in haar standpunt.”