De ontwikkeling en uitrol van de persoonlijke gezondheidsomgevingen (pgo’s) is al jaren een verhaal van vertraging en teleurstelling. VWS zag zich gedwongen het roer om te gooien door de financiering op de schop te nemen en zelf een applicatie te ontwikkelen. De pgo-ontwikkelaars reageren ontsteld en trekken zich deels terug, wat zorgorganisaties in de problemen brengt.
“De leverancier heeft gezien het overheidsbeleid
Dat VWS regie neemt, is begrijpelijk en goed onderbouwd. Het duurt allemaal veel te lang mede door te veel partijen die worstelen met eigen belang versus maatschappelijk belang. Voor ieder zijn PGO’s relatief nieuw, waardoor (bestuurlijke) ervaring ontbreekt. Er is bijvoorbeeld nog niet goed nagedacht over de gewenste kwaliteit van de aanbodzijde. De leveranciers dus. Zie de uitglijders qua financiering en het besluit om “dan maar zelf als VWS met de MGO de PGO functie te gaan invullen” Begrijpelijk dat TruBridge het mooie initiatief van de Achterhoek niet blijft faciliteren. Daar waar ervaring beperkt is, lijkt het mij logisch om eens in een land te gaan kijken waar PGO’s wel succesvol zijn en groeien als kool en substantiële opbrengsten zichtbaar worden voor zowel professionals als gebruikers. Aanmonsteren in Scheveningen en pal westelijk varen en vragen naar dr. Mohammad Al-Ubaydli een Britse arts die als eerste vanuit een goed doordachte visie een “Multi Portaal PGO” opzette en inmiddels de grootste en snelst groeiende PGO in Europa is. “Proudly copied” heet dat tegenwoordig ook in Den Haag.
De overheid wijzigt financiering … van de DVP. Dus van connectiviteit. Die gaat van betaling voor gebruik van connectiviteit naar financiering van ontwikkeling en beheer. Waarbij er door aanbesteding maximaal drie bedrijven krijgen gegund. Ook de overheid beoogt met MGO aan het MedMij Afsprakenstelsel te voldoen (als 4e publiek gefinancierde ontwikkeling).
Het aantal MedMij-deelnemers en PGO’s wordt niet gelimiteerd. Als je aan het Afsprakenstelsel voldoet, ben je DVP. Je kan daartoe ‘gratis beschikken’ over de software die je als DVP nodig hebt. Die dus door ‘de samenwerkende vier’ is ontwikkeld.
In beide gevallen, kan je werken met een zakelijk aanbod, bijvoorbeeld op basis van regionale, landelijke en internationale use en business cases.
Punt is dat:
1. Niet gezwaluwstaart wordt in de overgang. Pay for use stopte eind april en men verwacht de aanbesteding in november af te ronden.
2. Kwaliteit, verbreding, verdieping, versnelling en verplichting van gegevensuitwisseling nog niet verbetert. DVA’s en zorgaanbieders staan relatief stil.
3. PGO’s helemaal niet betaald kregen en krijgen voor functionaliteit. Zij moeten zelf op zoek naar financiering van hun dienstverlening bovenop de connectiviteit via MedMij. Eigenlijk zouden WEGIZ, IZA (-criteria) en soortgelijke programma’s veel meer richting moeten geven aan digitale ondersteuning en participatie van mensen op basis van maatschappelijk relevante en voor mensen, professionals en organisaties zinvolle use en business cases. Op basis daarvan zoek je samen naar aanknopingspunten voor financiering van het functionele deel van PGO’s.