Een medisch specialist in loondienst kost vrijwel evenveel als een vrij gevestigde medisch specialist. Bij de AMS bruto bruto werkgever (circa 220.000)moet je de vervanging bij ziekte, vakantie, feestdagen, kosten (vergelijk maatschap) e.d. nog meetellen (totaal rond de 20%) geeft 264.000 waar een productieverlies (extra benodigde formatie) nog bij komt (10-30%). Dan ben je zelfs duurder uit. De Minister komt uit het academisch nest waar gericht beleid, geld en efficiency geen rol speelt. Die zogenaamde regierol zal daarom de zorg nog heel veel duurder maken. Het ministerie doet er beter aan om de totale personeelskosten (tussen de 65 en 76%) te beheersen en naar beneden te drukken. Dat kan door betere organisatiestructuren bij de instellingen en meer te sturen op HRM kengetallen. Het ministerie moet zich afvragen waarom vanaf de jaren 70 de kosten zo explosief zijn gestegen. Oorzaak: vroeger lag het integrale tarief bij de dokters/maatschappen en die keken beter en directer naar de kosten. Je zou ook denken dat het ministerie naast personeel oog zou hebben voor die andere kosten opdrijvende factor. De schaalvergroting door fusies. Het laatste woord is er nog niet over gezegd lijkt mij. De vraag is alleen of de 2e Kamer en de meeste politieke partijen enig benul heeft van de werkelijkheid. Peter de Leede Hygieia Consultants en bedrijfsadviseur bij meerdere zorginstellingen.

Het gaat hier gewoon om het feit dat een specialist in loondienst gemiddeld 150.000 euro kost en een specialist in een MSB gemiddeld 300.000 euro aan zorggeld. Tel uit je winst. De prikkel om mensen te helpen is er net zo goed in loondienst als in een MSB. Alleen een MSB binnen een ziekenhuis soupeert veel meer geld op dan de rest van het ziekenhuis. De zorg vanuit een MSB wordt betaald uit het budget van het ziekenhuis.
Dat is in bijvoorbeeld de GGZ ook zo met psychiaters die extern ingehuurd worden, die zijn ook 2 tot 3 keer zo duur dan psychiaters in loondienst. En ze zijn structureel nodig vanwege de krapte op de personeelsmarkt nodig drukken enorm op de liquiditeit van de zorgaanbieders.

Ik merk dat onze minister al lang niet meer op de “werkvloer” actief is.
Het is de Huisarts die de patiënt doorstuurt, daar zit bij de medisch specialist GEEN ENKELE productie prikkel. De Huisarts heeft in NL een cruciale rol. Deze moeilijke taak vervullen zij met veel verve. Als de minister bedoelt met de perverse productieprikkel, dat de huisarts “te veel” doorstuurt, dan twijfelt hij blijkbaar aan de integriteit van de huisarts. Dit zou ik, als huisartsen beroepsgroep, zeer serieus oppakken en de minister om nadere uitleg vragen. De minister moet concreet benoemen WAT dan een perverse productie prikkel is, naam en rugnummers, dan kunnen we er gericht naar kijken. Dat zal politiek wel gevoelig liggen want als bijv de minister gaat verordenen dat we minder chemotherapie moeten gaan geven bij oudere mensen, dan zal dat als een boemerang terugkomen bij de verkiezingen, en daar zal zijn politieke partij niet blij mee zijn. Zolang niet concreet gemaakt wordt door de overheid “wat er dan minder moet” blijft iedereen in het ongewis en wordt het nooit opgelost.

Eens met Paul van schaik.
Je moet niet anders verwachten van deze minister. Hij is geen politicus zoals dat wij van politici gewend zijn.Het is aan te voelen in de gebruikelijk toon: “loondienst ligt op tafel “
Hij is een “ missionair”. Alle opdrachten van het kabinet uitvoeren zander na te denken over de consequenties ongeacht alle objecties. En daarna verdwijnen uit de politiek door gebrek aan politiek geloof.
Over 3 jaar kijkt iedereen terug met spijt naar het uitgevoerd beleid maar tja….Er zullen altijd partijen die belang hebben bij het beleid.
Maxime de Talleyrand zei ooit “Quand je me regarde, je me désole, quand je me compare, je me console”

Het is allemaal gebaseerd op emotie en gevoel. Is toch heerlijk om de schuld bij de medisch specialisten te leggen en zelf geen verantwoordelijkheid te nemen? Ook voor het electoraat is dit politiek gezien handig. De grens van fatsoen is wederom overschreden notabene door een collega specialist…
Maar nu even de feiten op een rij:

– Rapport Deloitte laat zien dat het miljarden gaat kosten en de baten nihil zijn

– Rapport NZA (monitor medisch specialistische zorg 2020-2021) laat zien dat er in 82% van de ziekenhuizen gelijkgerichtheid is met MSB’s en dat de ontwikkeling van het capaciteitsmodel als zeer positief ervaren wordt.

– Voorzitter NVZ (Ad Melkert) verklaart dat verplicht loondienst geen prioriteit heeft

– Voorzitter LAD (landelijke vereniging van artsen in dienstverband) verklaart dat verplicht loondienst geen oplossing is.

– Juridisch rapport AKD (Iov Tweede Kamer ) stelt dat op basis van 21 anonieme (oud) zorgbestuurders bestuurbaarheid Ziekenhuizen door MSB’s verminderd is en dat dit een reden kan zijn tot verplichting. Hiervoor moet wel nader onderzoek gedaan worden. Enkele maanden later stelt AKD zelf in een publicatie dat de verminderde bestuurbaarheid toch wel meevalt gezien de uitspraken van de voorzitter NVZ!!

– Juridisch rapport VBK/ Houthoff laat zien dat een verplichting in strijd is met het Unierecht. De vrijheid van vestiging en vrij verkeer van diensten wordt hiermee geschonden en verplichting zal bij het Europese Hof niet stand houden