In plaats van de zorg in te richten in een eerste-, tweede-, derde- of nuldelijn kunnen professionals beter integraal werken. Daarvoor pleit Mirella Minkman. ‘De problemen en klachten van mensen beslaan vaak verscheidene domeinen, dat vraagt om een andere vorm van governance in de zorg.’
Minkman hield vorige week een oratie
Helemaal mee eens!
Integrale zorg (projecten en netwerken) is pas toekomstbestendig als de zorgverzekering met zijn eigen wetmatigheden zoals de schotten en de finance & control eisen, creatieve betaaltitels ontwikkelt samen met de zorginstellingen/verleners.
Niet zo verniewend, wel nodig en bestuurders die bondjes kunnen sluiten zijn er altijd al geweest. En de schotten worden ook door de vele 'professionals' overeind gehouden- koningkrijkjes en protectionisme.
Het hele lijn gebeuren is iets wat de professional nooit bedacht heeft maar puur door het in hokjes willen plaatsen om controle en begrenzing uit te oefenen door geldverstrekker en manager. Dus inderdaad een ENORM open deur, die kennelijk nu pas in een hoger echelon is geland. Chapeau. Doorvoeren.
Wordt het voor de professional ingewikkelder? Welnee, eenvoudiger juist! Nu moet je voortdurend rekening houden met aan zo'n 'lijn' gekoppelde financiering, waardoor een professional uit een andere organisatie niet gemakkelijk in te schakelen is. Als ik zonder dat soort schotten zou kunnen werken zou mijn werk juist veel gemakkelijker worden.
Ik ben het als integraal werker hartgrondig met mevrouw Minkman eens, maar haar pleidooi heeft wel het karakter van een open deur die al jaren geleden gesloten had moeten worden. Zolang protocollen, procedures en concurrentieoverwegingen de zorg blijven beheersen zal de cliënt het moeten doen met persoonlijk gemotiveerde werkers die zich op hen richten en niet op de missives vanuit hun organisatie of managers.