Nieuwe zorgaanbieders krijgen niet zo snel een contract met een zorgverzekeraar. Ze kunnen bestaan omdat verzekeraars wettelijk verplicht zijn om de door hen geleverde zorg (deels) te vergoeden. Sleutelen aan deze wettelijke plicht, vastgelegd in artikel 13 van de Zorgverzekeringswet, zou het nieuwe toetreders nog moeilijker maken. ‘Heel veel zorginnovatie zou zonder artikel 13 dan ook niet kunnen bestaan’, betoogt zorgondernemer Loek Winter.
Winter reageert hiermee op uitspraken van
Eens met Loek Winter. De wens om artikel 13 aan te passen is blijkbaar hardnekkig. Vanuit DSW hebben wij altijd gepleit om artikel 13 in stand te houden, zie ook mijn blog op Skipr van 10 juli 2020. En dat zullen we overigens blijven doen.
Vergelijkbaar verhaal in de langdurige zorg. Zonder PGB was het ons nooit gelukt om Stumass voor studenten met autisme, Capito voor MBO leerlingen met autisme en IVA voor werkende mensen met autisme (allemaal nu JADOS) op te richten en een succes te maken. In het begin geprobeerd contracten met zorgkantoren te krijgen met 0% succes. Met PGB hoefden we alleen de cliënt te overtuigen.
Rune Aresvik
Bij zorgverzekeraars zijn de afdelingen zorginkoop gekrompen. Daar zijn ze ook trots op: lagere overhead. Ze lijken niet te begrijpen dat zorginkoop de kern is van het huidige stelsel; niet de materiële controle: waar de verzekeraars zo op geïnvesteerd hebben. Het gaat niet om de goede passende zorg; het gaat om kostenbeheersing. Op de verkeerde punten overigens!
Als je aanbieders contracteert kun je afspraken maken over kwaliteit. Kan er een gesprek ontstaan over ontwikkelingen in de populatie van zorgvragers. Kun je een gesprek beginnen over de arbeidsmarkttekorten en samen oplossingen vinden om die problemen op te lossen. En kun je samenwerken aan kwaliteit.
Dus heel erg eens met het betoog van Loek de Winter en nog meer eens met het rapport van de RvS. Zou bij het ministerie en bij de formatie direct weer op tafel moeten verschijnen.