Het blijft opmerkelijk. Sinds de invoering van de Zvw dienen de zorgverzekeraars de regie te voeren vooral door selectief zorg in te kopen (aldus de RVZ). Als dat eindelijk mogelijk is vooral door het afschaffen van de restitutieverzekering, wat niet betekent dat er geen keuzevrijheid meer is, krijgen ze al de wind van voren zonder dat resultaten hun ongelijk bewijzen.

Excuus, foutje in vorige bericht…van en voor de zorgVERZEKERDEN!

Ben er ook niet voor dat mij het recht op keuze ‘ontnomen’ wordt, doordat de restitutiepolis uit het basispakket gehaald wordt. Daar gaat de discussie toch over (of is er sprake van een algehele afschaffing)? Wellicht tijd om aan te sluiten bij een nieuwe zorgverzekeraar van en voor de zorg?! Waar je zelf of in ieder geval mede bepaalt wat het beleid is? Restitutiepolis in aanvullend pakket voor 1 euro per jaar? @ IKKE –> Ik zet in op Anno12!

Marktwerking in de Zorg, een dom idee, want in andere landen blijkt dat marktwerking in publieke sectoren duurder en of de dienstverlening slechter wordt. Als je de koopman wakker maakt dan gaat ie voor de winst, je mag dan hopen op kwaliteit. DBC-en is de koopman wakker maken; dat heeft de overheid zelf gedaan en gewenst. Een nieuw initiatief zoals Europsyche is door zorgverzekeraars( lees het kartel zorgverzekeraars) mbv Mw schippers kapot gemaakt.(sluwe wijze van bezuinigen:miljoenen niet uitbetalen terwijl de zorg wel geleverd was) Men wil dus geen vernieuwing op de markt terwijl dit wel de bedoeling was. Visieloos gebeuren maakt het schip gezondheidszorg koersloos. Misschien toch wat meer kijken of het programma van SP wat wetenschappelijker verantwoord is? En van daaruit kijken structurelere bezuinigen over de langere termijn? Misschien zelf een zorgverzekering starten zoals einde 2012 het idee was door de UMC’s? Zodat wetenschap ethiek en gezond economisch beleid hand in hand kunnen gaan. Ik ben voor.

Zullen we eens een wedje leggen, dat Loek Winter binnen 5 jaar de topman wordt van een van de grootste zorgverzekeraars ? Om binnengehaald te worden, moet je er eerst tegenaan schoppen. Nee, minister van VWS zal hij niet worden.

Keuzevrijheid voor de patiënt gaat om de macht van de belangrijkste speler in de zorg: de patiënt. Uiteindelijk wellicht, zal duidelijk worden dat niemand anders voor de patiënt kan kiezen dan deze zelf. De ‘macht’ grijpen zonder na behoren toegevoegde waarde aan de eind beslisser te bieden, gaat het niet worden. Zeker: controle op kwaliteit is een toegevoegde waarde, maar niet door deze controle definitief uit handen van de patiënt te nemen. Wel door ervoor te zorgen dat het geleidelijk aan verhogen van minimale kwaliteit de drijfveer is voor partijen om steeds meer toegevoegde waarde te ontwikkelen.
Volume zoeken zonder toegevoegde waarde te bieden kan alleen door prijzen te laten zakken. Maar daar is kwaliteitsontwikkeling niet mee gebaat. Samenwerking en bundeling van specialiteit biedt daarvoor de kans. Maar zonder doorbreken van bestaande structuren en samenvoegen van op specifieke zorg gerichte structuren gaat dat niet. Integrale zorg is nu eenmaal een must om zorg processen te optimaliseren.

Wanneer we ons herinneren dat de gepromote doelstelling achter de hele ZVW is geweest dat de zorgmarkt een vrije markt wordt waarin door onderlinge concurrentie van zorgaanbieders hoge kwaliteit tegen lage prijzen tot stand komt, dan is de ”oplossing’ van het afschaffen van de restitutiepolis onbegrijpelijk. Wanneer we inzien dat het beleid van de achtereenvolgende regeringen werd bepaald door de goed georganiseerde verzekeraars, zonder wier hulp men dacht het niet te kunnen realiseren, dan is dit voorstel tot verdere beknotting van de keuzevrijheid van de burger zeer begrijpelijk. Hoe lang gaat dit nog door? Tot voldoende burgers hun ‘vertegenwoordigers’ in de Tweede Kamer tot ingrijpen dwingen of tot het net als in zuidelijker landen tot onrust en rellen leidt.

het probleem zit inderdaad in de regierol die de politiek de zorgverzekeraars heeft toegedacht: door die verantwoordelijkheid voor het totale budget komt hun functie als behartiger van de belangen van de individuele verzekerde in het gedrang. dat de verzekeraars daarnaast als private ondernemingen in het algemeen een winstdoelstelling hebben maakt de verstrengeling van belangen er helaas niet minder op.

Allereerst wil ik de moedigen, die tegen de stroom inroeien, inderdaad sterkte wensen. En eigenlijk zou er ook een georganiseerde tegenstem van het publiek, de patienten, moeten komen. Bij de driehoek zorgverzekeraars, zorgaanbieders en zorggebruikers zit de macht maar bij 1 partij.De overheid geeft de regie uit handen, maar er is niemand die daar blij mee is. De reden daarvoor was dat dat minder zou kosten. Heeft daar ooit iemand onderzoek naar gedaan? Wat al die overhead en dat gestolde wantrouwen meer heeft gekost, dan onze voorheen toch redelijk zuinige zorg?

Kunnen en mogen verzekerden van Brussel eventueel ook naar buitenlandse verzekeraars ? ?

Geldt bij lagere restitutie voor verzekerden ook een lagere ……..premie ? ?

Heer De Winter ..join Aysal Erbudak tegen de kongsi van politiek en woekerpolisverzekeraarsgieren . Sterkt gewenst.

Rake opmerking van Loek Winter.
De consument heeft toch al weinig keuzemogelijkheden. Er zijn maar een paar primaire verzekeraars en de rest van de aanbieders is allemaal via volmacht en andere constructies gelieerd aan deze aanbieders.
Om nog een beetje keuzevrijheid over te houden, is het juist belangrijk om zoveel mogelijk varianten in de aanbiedingen te houden, zodat er voor de consumenten nog iets te kiezen overblijft.
De politiek zou juist méér variatie mogelijkheden moeten stimuleren. Zorgverzekeraars hebben voldoende macht om scherp in te kopen, de bulk blijft toch altijd via hun bemiddeling gaan en door het scheppen van meer keuzes gaan ze minder makkelijk achterover leunen.
Willem

Elk goed nadenkend persoon voelt de bui denk ik wel hangen!
Je wordt onderworpen aan de willekeur van deze machtige logge organen.
Er zijn te veel factoren, waaraan het welzijn van onze client gemoeid is.
En die niet zomaar door deze instanties in goede banen kunnen worden geleid
Ook al is de operatie gelukt, de patient is gestorven, helaas.