De overheid heeft de kosten van de zorg de afgelopen tien jaar doelbewust beïnvloed. Dit met het oog op de wereldwijd ingezette landelijke aanpak tot kostenbeheersing in de zorg, werden de maatregelen vooral gericht op geneesmiddelen en lonen. Diverse kabinetten lukte dat niet. Onder het mom van de financiële crisis heeft het toenmalige kabinet het mes (te) zwaar in de zorg gezet. De toen toch al complexe zorg is daardoor onverantwoord complex, risicovol en nog bureaucratischer geworden. Het gevolg is dat vele patiënten de zorg is onthouden die ze nodig hadden en professionals met een enorme werkdruk werden geconfronteerd.
Maar de loonstijging is van nu is voor een belangrijk deel een inhaalslag na kaalslag.

Misschien omdat er sprake is van beroepsdeformatie? Blijkbaar is de politiek niet geïnteresseerd hoe de zorginstellingen en verzekeraars hun overhead verhullen in zgn. directe kosten wat klakkeloos geaccepteerd wordt. Huilen met de wolven in het bos. Grondwet overboord door Zilveren Kruis? Niemand steigert. Met name de oppositie als SP zit te slapen. Zo jaag je de kosten van de zorg omhoog. Als de hoogste schaal CAO die paar procent erbij krijgt, gaapt er nog steeds een gigantisch gat naar wat de staat als zorguren in de maag gesplitst krijgt. Ook journalisten vinden het geen uitdaging dat boven water te krijgen. De hoop is gevestigd op Follow the Money die een dossier heeft geopend en zit te springen om informatie. Denk out of the box.

Een zeer verbazingwekkend verhaal als je bedenkt dat de loonstijging in de zorg zo goed als nihil was in de afgelopen jaren en personeelsaantallen binnen de zorg alleen gedaald zijn, ergo over welke stijging van lonen en kosten heeft men het hier .
Ziekenhuizen die winst mogen gaan betalen aan aandeelhouders ?
Ziektekostenverzekeraars die enorme winsten maken ?
Waar is eigenlijk het collectieve karakter van de zorg gebleven en wie maakt er winst, wiens salaris stijgt fors ?

Volgens mij heeft zorg naast alle problemen vooral een communicatie probleem. Het is te gek te lezen dat de lonen harder stijgen dan de prijzen. Hoe kan dat de werknemers het gevoel hebben dat ze al een paar jaar al op de nullijn zitten terwijl uit de cijfers blijkt dat de lonen stijgend zijn. Dit klinkt als meer een politiek spel, zeker op de dag na Prinsjesdag!

Bovendien de zorg sector wordt steeds meer een kapitaal intensief sector waarbij de factor arbeid steeds minder van belang wordt, ten minste is dit de toekomst verwachting. Je houdt alleen met maatregelen tegen loonontwikkeling de boel niet onder controle! Er is meer nodig, om te beginnen een heldere visie. De rest is spelen in de marge.