Carina van Aartsen is redacteur bij Zorgvisie en Skipr. Ze schrijft over alle sectoren van de zorg, maar vooral over de ouderenzorg en eerste lijn. Omdat daar nu de grootste uitdagingen liggen: voor de zorg zelf maar ook voor de samenleving. Als aandachtsgebieden heeft zij de thema´s: governance, zorgverzekeraars en financiën.
Iedere dag liggen er in Nederlandse ziekenhuizen gemiddeld 727 patiënten die geen ziekenhuisbehandeling meer nodig hebben, te wachten op vervolgzorg. Dit kost de ziekenhuizen naar schatting 146 miljoen euro per jaar. Dit blijkt uit cijfers die Dutch Hospital Data heeft aangeleverd op verzoek van Zorgvisie en uit een eigen peiling.
Als er iets duidelijk is geworden uit dit verhaal dan is het de organisatorische en financiële brij waar de patiënten en ziekenhuizen in terecht zijn gekomen.Wat toch iets onderbelicht blijft( om het nog complexer te maken) is de schade die patiënten die door deze problematiek onnodig lang moeten wachten op een vaak planbare behandeling en de economische schade die een langer verblijf op die wachtlijst veroorzaakt. Als we dan toch in ketens denken zou ik bij het begin beginnen. Dan is het bijna crimineel om nog meer bedden uit de zorg te halen ,en ziekenhuizen te sluiten. Waarom ,en ik herhaal het maar weer eens voor de zoveelste keer , zetten we niet in op netwerkziekenhuizen, organisatie structuren waarbij de eerste lijn als het ware een ziekenhuis in de rug heeft. Passende tweede lijns zorg. korte lijnen naar VVT en thuiszorg, Een zorg plein waar GGD,GGZ,thuis zorg, wijkverpleging revalidatie en jeugdzorg een loket hebben.
bekostiging op basis van beschikbaarheid. In deze ziekenhuizen is een 1/3 van de bedden beschikbaar voor planbare zorg, poliklinische behandelingen,dagbehandelingen en shortstay. Als straks in grote steden de demografische ontwikkeling zo is dat 40% van de inwoners 60 jaar en ouder blijkt te zijn, zal de druk op de ziekenhuizen ( met name de STT instellingen ) dusdanig toenemen dat de spoedeisende complexe zorg in het gedrang komt. Dus stop het sluiten van ziekenhuizen en heroverweeg de verdeling van de ziekenhuiszorg.
Als er iets duidelijk is geworden uit dit verhaal dan is het de organisatorische en financiële brij waar de patiënten en ziekenhuizen in terecht zijn gekomen.Wat toch iets onderbelicht blijft( om het nog complexer te maken) is de schade die patiënten die door deze problematiek onnodig lang moeten wachten op een vaak planbare behandeling en de economische schade die een langer verblijf op die wachtlijst veroorzaakt. Als we dan toch in ketens denken zou ik bij het begin beginnen. Dan is het bijna crimineel om nog meer bedden uit de zorg te halen ,en ziekenhuizen te sluiten. Waarom ,en ik herhaal het maar weer eens voor de zoveelste keer , zetten we niet in op netwerkziekenhuizen, organisatie structuren waarbij de eerste lijn als het ware een ziekenhuis in de rug heeft. Passende tweede lijns zorg. korte lijnen naar VVT en thuiszorg, Een zorg plein waar GGD,GGZ,thuis zorg, wijkverpleging revalidatie en jeugdzorg een loket hebben.
bekostiging op basis van beschikbaarheid. In deze ziekenhuizen is een 1/3 van de bedden beschikbaar voor planbare zorg, poliklinische behandelingen,dagbehandelingen en shortstay. Als straks in grote steden de demografische ontwikkeling zo is dat 40% van de inwoners 60 jaar en ouder blijkt te zijn, zal de druk op de ziekenhuizen ( met name de STT instellingen ) dusdanig toenemen dat de spoedeisende complexe zorg in het gedrang komt. Dus stop het sluiten van ziekenhuizen en heroverweeg de verdeling van de ziekenhuiszorg.
Complimenten voor de redactrice. Het is voor mij een helder verhaal geworden die inzicht geeft in de complexe materie.