Zeventig procent van de Nederlandse mantelzorgers van mensen met dementie zeggen weinig tot geen ondersteuning te krijgen. Dit resulteert in eenzaamheid en isolement, aldus een Europese studie van Alzheimer Europe. ‘Er is nog een hoop werk te doen’, meent Julie Meerveld van Alzheimer Nederland.
In de eerste plaats wordt door buitenstaanders, althans een groot deel, niet begrepen wat dementie is. Er ontstaat een isolement waar in je inzit en bijna niet uitkomt. Er zijn betere momenten thuis, maar meestal verzeild je in een totale eenzaamheid. Je zit niet meer op 1 lijn met je partner. Je raakt vervreemd van elkaar. Je voelt de plicht en verantwoordelijkheid om door te zorgen voor je partner. Dubbel zwaar wordt het als je ook volledige ondersteuning geeft bij de verzorging om niet wallen mentale zorg, maar bovendien volledige fysieke zorg te verlenen. Vaak kom je als mantelzorger volledig klem te zitten en weet je niet hoe je verder moet, hoe je het moet volhouden. Soms voel je je zo eenzaam, dat je de waarde van het leven niet meer ziet of begrijpt. Moeilijk en zeer zwaar. Hoe verder??? Ik weet het niet.