Precieze informatie over welke zorg nodig is in een regio moet de start zijn van de grote verschuiving naar passende zorg. Maar het opstellen van die plannen gaat maar moeizaam. NZa-topvrouw Marian Kaljouw roept partijen op om daar nu werk van te maken. ‘Kom nou eens met zo’n regioplan. Dat is de eerste stap die we moeten zetten.’
‘Kom nou eens met zo’n regioplan.
Als één van de zes overgebleven “uitleenorganisaties” voor hulpmiddelen, is Zorg en Comfortwinkel sterk in de regio. Hoewel Zorg en Comfortwinkel landelijke dekking garandeert, ISO 13485 is gecertificeerd, zijn er enkele verzekeraars die geen overeenkomsten aangaan, omdat Zorg en Comfortwinkel juist als een regionale speler wordt gezien. Samenwerking met thuiszorgorganisaties (rond het bed) gaat uitstekend, maar je wordt beperkt door de keuze in het verleden van de cliënt voor een zorgverzekering. Frits Lozeman, directeur van een sterk regionale zorgpartij
Gedeeltelijk eens met Mevr. Kaljouw maar ze legt wel heel veel neer bij VWS. Hetzelfde zie je continue gebeuren bij alle zorg-partijen met gescheiden maar ook vaak overlappende domeinen. Conclusie als het moeilijk wordt neemt of heeft niemand de verantwoordelijkheid.
Door het opknippen van de AWBZ in 4 wetten is er voor de patient een moeras ontstaan dat we na 6 jaar nog steeds “aan het dempen” zijn. En met dempen wordt het niet simpeler. Jammer dat ik steeds weer moet concluderen dat de “root cause” niet wordt onderkend. Ik heb voor Mevr. Kaljouw wel een aantal gratis adviezen vanuit o.a. patient (ik ben mantelzorger) en bedrijfskundig perspectief.
Met vriendelijke Groet een betrokken Jos
Mooi dat Marian Kaljouw partijen oproept, maar heeft zij het vorige week gepubliceerde onderzoek van PopulationHealthDataNl gelezen? Dit onderzoek – op verzoek van VWS uitgevoerd- laat zien dat de regiobeelden nog niet volwassen genoeg zijn om op verder te bouwen. Regiobeelden zijn bedoeld om inzichten te verschaffen, data leveren de benodigde informatie. Wat blijkt? Geen eenduidigheid op thema’s waarop inzicht nodig is (zorgvraag, zorgaanbod, zorgkosten bijvoorbeeld), geen consensus over wàt iets zegt en wat niet (indicatoren) en last but not least te weinig kennis over te gebruiken data bronnen. #werkaandewinkel Yolande Waterreus, implementatiestrateeg zorgtransitie