Ziekenhuizen gaan niet op hun handen zitten nu de wet BIG II in de ijskast staat. Het Franciscus Gasthuis & Vlietland onderzoekt hoe verpleegkundige capaciteiten, bevoegdheden en taken optimaal kunnen worden gematcht.
Wet of geen wet, differentiatie is
De sleutel naar een model voor verpleegkundige functiedifferentiatie is reconstructie van hun werkproces. De huidige crisis in het verpleegkundig domein is ontstaan omdat V&VN c.s. (veel OR-en, VAR-en en verpleegkundige managers) acteerden vanuit een gedroomde werkelijkheid. Namelijk dat het verpleegkundig werkproces geordend is en dat de huidige HBO-verpleegkundige de competenties bezit om er de regie over te voeren. Beide aannames zijn onjuist: het verpleegkundig werkproces is on-systematisch en laat zich DUS niet regisseren … Laat staan dat er gezonde basis zou zijn voor functiedifferentiatie. Besturen van ziekenhuizen willen hun verpleegkundige teams natuurlijk uit de (terecht!) ontstane onrust leiden. Gaan een ‘eigen koers’ kiezen. Waar zo’n proces niet begint met de essentiële primaire stap van reconstructie van het verpleegkundig werkproces zal ook deze koers vroeg of laat leiden tot schipbreuk. Dat is het laatste dat we binnen het verpleegkundig domein kunnen gebruiken. De gedroomde verpleegkundige werkelijkheid die leidde tot de huidige ellende is hardnekkig. Het wakker worden daaruit vraagt en geeft gezond verstand, moed en genereert op termijn pas écht duurzame resultaten.