Komt er dan nu eindelijk een fundamentele discussie? Nee hoor, zal niet gebeuren. Verzekeraars hebben zorgplicht, waarbij er met een verzekeringsplicht recht op zorg is voor polishouders. Ingekochte zorg, tijdig, dus binnen de Treeknorm geleverd. Persoonsgerichte zorg die voldoet aan de professionele norm en niet aan de norm van een verzekeraar . Toezicht op de inkoop en recht en transparant kostendekkend tarief door de NZa. Niets van dit alles. Het ligt altijd aan de ander. Nul zelfreflectie bij verzekeraars en NZa. De banencaroussel met de politiek doet de rest.

“Onderschrijding” geeft ook een signaal dat marktwerking onvoorspelbaar is en ook dat er mogelijk ongelijkwaardige onderhandelingsvaardigheden in het spel kunnen zijn: zorgverzekeraar doet alsof het diens eigen geld is en de zorgverlener vraagt om billijke vergoeding van het professioneel zorgaanbod. Er gaat heel wat tijd ( en dus geld ) zitten in de bureaucratie hiervan en om de onderhandelingen evenwichtig te maken zouden zorgprofessionals er goed aan doen om dat proces “uit te besteden” aan rasonderhandelaars en de kosten daarvan te includeren. Maar als publieke dienst kan dat allemaal ook anders. Marktdenken is oud en mogelijk snel “out”. Verzorgenden en verpleegkundigen kiezen ( en kozen ) nooit hiervoor.

Is het niet vreemd om middelen die in principe ter beschikking stonden voor zorg, maar niet aangewend zijn, als onderschrijding te kwalificeren? Alsof het geld op moet. Niemand is toch bijvoorbeeld fysiotherapie tekort gekomen (er zijn geen wachtlijsten, eerder overschot), iedereen kon naar de apotheek, op wijkverpleging is overgehouden omdat er een arbeidsmarktprobleem was en volgens mij hebben huisartsen overigens in de afgelopen twee jaar alleen al €500 mln méér kunnen uitgeven. (Zie zorgvisie 2 juni, : https://www.zorgvisie.nl/blog/onverzadigbare-huisartsen/)
Ik lees in het rapport van Jeurissen vooral als belangrijkste conclusie dat het zorgstelsel qua doelmatigheid, toegankelijkheid, betaalbaarheid, betere kwaliteit van zorg en innovatie-mogelijkheden best wel goed functioneert. (!)

Geen verrassing dat de GGz weer kind van de rekening is en door de zorgverzekeraars nu dus bewijsbaar onder gefinancierd wordt. Het stigma ten opzichte van psychische aandoeningen is weer helemaal terug van (nooit) weg geweest….

Tja, het was al bekend dat de zorgverzekeraars een ongecontroleerde machtspositie hebben en telkens verder gaan in het afknijpen va het veld. Het gevolg is zichtbaar in het veld. De boodschap is dat steeds meer in de wijk moet (en zal) plaatsvinden, maar dat er 0 (nul) investeringen worden gedaan door verzekeraars. De zorgverzekeraars voelen zich niet verantwoordelijk voor de arbeidsmarkt maar verwijten de zorgaanbieders wel een gebrek aan goed werkgeverschap. Maar die zorgaanbieders worden daartoe niet in de gelegenheid gesteld; de kosten van een uur zorg (vooral personeelskosten) worden niet gedekt door de tarieven. Ook dit is een desinvestering. En het landschap wordt steeds kaler en onaantrekkelijker om in te werken. En tel daarboven op de administratieve lasten die voortvloeien uit de wijze van financieren en verantwoorden, dan heb je het probleem compleet in beeld.
De afdronk van 15 jaar zorgregelingen bij zorgverzekeraars is dus een verschraald landschap, waar investeringen zijn uitgebleven, een onaantrekkelijke werkomgeving is gecreëerd en de zorg tegen steeds minder reële tarieven wordt ingekocht. En een oppotting van reserves bij de zorg verzekeraars, een continue boodschap over misbruik in de zorg (minder een promille van de verzekerde zorg, maar de beeldvorming is anders) en dus een volledig geld gedreven werkwijze van zorgverzekeraars. Het gaat nergens meer over de kwaliteit en duurzaamheid van de zorg. Behalve in de retoriek. Misschien tijd voor bezinning en tijd om te redden wat er nog te redden valt.