natuurlijk horen verzorging, verpleging en begeleiding bijelkaar. Het zorggebruik is van oudsher sterk afhankelijk van de mate van de aanwezige sociale cohesie rondom de zorgvrager. Voor de zorgverzekeraar is deze moeilijk te beïnvloeden. Daar komt nog bij dat er vaak veel redenen zijn waardoor een beroep op zorg versterkt wordt. Vaak zijn deze te vinden binnen het sociale domein. Als we dit nu snappen met elkaar dan zou eigenlijk de zorgverzekraar meer invloed moeten hebben op het sociale domein en de gemeente op zou meer invloed moeten hebben op zorgaanbod. Het versterken van de klant en zijn omgeving om daadwerkelijk zorg te voorkomen of veel eenvoudiger te organiseren moet wel verteld worden aan de vrager. Mensen denken nu in rechten maar van dichtbij kan deze gedachte veel eerder omgezet worden in ‘oh ja zo kan het ook’. Maar hiervoor is het noodzakelijk de kennis van zorg en het functioneren van sociale cohesie bij elkaar te brengen. Maw als verpleging naar de zorgverzekeraar gaat en verzorging en begeleiding naar de gemeente worden zij gedwongen samen te werken op het gebied van inkoop, toelating enz enz. Doen we dit niet dan heeft de gemeente er belang bij elke vraag maar direct door te schuiven naar de zorgverzekraar en de zorg verzekeraar heeft er belang bij vooral af te wentelen naar het sociale domein waardoor het uiteindelijk niet goedkoper kan.

De overheid draagt zo bij aan misverstanden over de inhoud van het werk van verpleegkundigen / verzorgenden. Het gaat hen om de omschrijving van bekostigde zorgelementen, maar hiermee wordt de inhoudelijke bepaling van deze beroepen versluierd. Voorbeeld in de Wet BIG staat in art. 33 wat tot het deskundigheidsgebied van een verpleegkundige wordt gerekend: ‘observeren, begeleiden, verplegen, verzorgen en participeren in diagnostiek en therapie’. Als verpleegkundige zorg wordt verlangd zal de combinatie van werkwoorden steeds aan de orde zijn, afhankelijk van zorgvraag zullen accenten aan betreffende werkwoorden worden gegeven door de professional. Door aan ‘verzorging’en aan ‘verpleging’ andere inhouden te geven ontstaat onduidelijkheid voor patiënten en professionals. Jos de Blok heeft gelijk dat ‘verzorging’en ‘verpleging’ bij elkaar horen; ik voeg daaraan echter ook ‘begeleiding’ toe. Het gaat niet om de delen maar om de combinatie, de som der delen! VWS (drs Martin van Rijn)kan beter in zorgzwaarte met accenten denken: als een verpleegkundige werkt kan er een zware of minder zware mix van haar/zijn inhoudelijke deskundigheid noodzakelijk zijn. (dat geldt ook voor de inzet van een verzorgende of voor verzorgende IG). Maak de verzorging of begeleiding of verpleging niet schijnbaar los van elkaar: de combinatie ervan kan in accent en zwaarte verschillen! Als men dat toch doet is er slechts bureaucratische taal toegevoegd, die los staat van de inhoudelijke uitvoering.