Er had natuurlijk moeten staan: ‘uit eigen zak’ en ‘Het enige dat je daarbij nog moet doen’. En een aanvulling: ‘uitgaande van een goed declaratiesysteem’.

Dat zorgverzekeraars geen wetenschappelijk onderzoek naar de kosteneffectiviteit willen financieren en stellen dat artsen dat uit eigen onderzoek moeten betalen is een zeer kwalijke zaak. De zoveelste reden waarom de (semi)private zorgverzekeraars (weer) zouden moeten opgaan in één, publieke zorgverzekeraar. Zie voor de andere redenen http://www.gezondezorg.org/een-zorgverzekeraar.
Maar ook een paar kanttekeningen bij de opstelling van de OMS:
1. Begin met een literatuuronderzoek. Kost een fractie van een klinisch wetenschappelijk onderzoek, en voorkomt wel mogelijk het opnieuw uitvinden van het wiel.
2. Uitkomstfinanciering (gemeten daadwerkelijke zorguitkomsten plus een of enkele pathologie-indicatoren, afgezet tegen de gedeclareerde kosten) vormt zelf al een feedbackssyteem over de kosteneffectiviteit. Het enige dat je dat nog moet doen is uitzoeken welke methode de meeste kosteneffectieve zorgaanbieder toepast.

Vanuit de zorgverzekeraars bezien is dit onderzoek louter een verliespost. Als het onderzoek slaagt, dan wordt het overal ingevoerd en houdt de verzekeraar die dit onderzoek financierde er geen concurrentievoordeel aan over. Hij moet de onderzoekskosten echter wel van zijn resultaat aftrekken. En als het onderzoek slechte resultaten laat zien, dan zijn er alleen maar kosten.
Hoe onaantrekkelijk moeten we dit maken voor de verzekeraars? Denk liever oer een shared-savings contractvorm waardoor de behaalde resultaten automatisch worden afgetrokken van de ziekenhuisbudgetten.